منظور از مبانی نظری پایان نامه و پروپوزال، تئوریها، نظریه ها و مدلهای علمی است که پژوهشگر به عنوان سنگ بنای پژوهش خود انتخاب می نماید تا بدین طریق بتواند نتایج پژوهش خود را در راستای آزمون نظریه یا مدل مورد نظر تبیین نماید.

نوشتن فصل دوم پایان نامه (مبانی نظری و پیشینه پژوهش) کاری بسیار طاقت فرسا و زمان بر است. اما می توان با استفاده از مطالعات انجام شده قبلی و گزینش مباحث از میان آنها، به صورت قانونی در زمان و هزینه صرفه جویی نمود.

پس از پرداخت موفق می توانید فایل ورد مبانی نظری موردنظر خود را سریعا دانلود نموده و اقدام به نگارش فصل دوم پایان نامه خود فرمایید.

دانلود مبانی نظری شناخت موانع توسعه ورزش های پایه

تعداد صفحه: 70

نوع فایل: ورد (قابل ویرایش)

منابع: ندارد

همین الان دانلود فرمایید

قیمت: فقط 15000 تومان

خرید فایل نهایی کردن خرید مورد به سبد خرید اضافه شد

گزیده ای از متن: 

در فصل حاضر مبانی نظری و پیشینه تحقیق مورد بحث قرار می گیرد که در مبحث مبانی نظری ابتدا به تعریف ورزش، تعاریف، اهداف و توسعه ورزش، مدل های توسعه ورزش و سپس در انتها نیز درباره ورزش پایه و ورزش و تحقیقات انجام شده در داخل اشاره می شود و در ادامه به تحقیقات و پژوهش های انجام شده در سایر کشور ها و در پایان به جمع بندی پرداخته می شود.

2.2. ورزش

ورزش به مفهوم ورزيدن و اکتساب مهارتها و هم معنی لغت Sport در زبان رايج لاتین بر آمده از لغت disport انگليسي است كه خود از واژه desport فرانسه قدیمی و ترکیب شده از پيشوند نفي des و فعل port به مفهوم حمل نمودن، به دوش کشاندن، زير بار بودن می­باشد. از این رو در شروع disport به مفهوم رها گردیدن و رستني از فشارزاهای رایج حیات بوده است(سازمان تربیت بدنی ایران،1381). ورزش عبارت می­باشد از اجرای حرکتهای فیزیکی و تكرار آنان به صورتی كه باعث ارتقای قدرت و ورزيدگي بالاتر می­گردد (کاشف،1375).

کمسیون ورزش های استرالیا[1] ورزش را فعالیتهای بشری که محتاج به اعمال توانمندی یا مهارت فیزیکی جهت دست یافتن به نتیجه و بر طبق ماهوی خویش رقابتی می­باشد، معرفی می­کند. در سابق این شیوه تفکر که ورزش به منزله یک پدیده ی فرهنگ گونه در سری فرهنگ زندگی قرار گرفته و به همین ترتیب، چه قابل رقابت و چه غیررقابتی، به منزله پدیده­ای اجتماعی معرفی می­گردد که فعالیت های فیزیکی را شامل می­گردد (کمیسیون ورزش استرالیا،2004).

به همین ترتیب در برنامة دوم توسعه کشور ما هم ورزش و تربيت بدني بدین صورت معرفی گردیده است: تربيت بدني و ورزش قسمتی از حوزه های علی می­باشد كه از عملکردهای فیزیکی به منزله ابزار آموزشي بهره می­برد. تربيت بدني و ورزش، نبرد با زندگي می­باشد به منظور فرار از كسالت، رخوت و سست بودن و حفظ تعادل اعضاء و جوارحی در بدن. تربيت بدني و ورزش، یک مجموعه از حرکتها و عملیات پرورش گر فیزیک و ارتقا دهنده روح و روان می­باشد (سازمان تربیت بدنی ایران،آذر،1381).

هم اکنون ورزش به منزله یک پديده هیجان انگیز، محرک، باعث اتحاد ملت، فاکتور گسترش و افزایش سلامت در اجتماع، جايگاهی با اهمیت در اجتماع بر دوش می­کشد (مکچنسی[2]،2013). حیات در جهان ماشینی حرکت بشر را محدودتر و کم کم اشخاص را از فرصت های الزامی جهت فعالیت های فیزیکی محروم نموده است. ورزش به منطله یک مورد از مفهومهای اجتماعی و با تمرکز بر عملکردهای ویژه آن در عرصه های گوناگون، تحت توجه تعداد زیادی از اندیشمندان و پژوهشگران جای گرفته است(مظفری،1392). ورزش به منزله ابزاری دارای چندین بعد با اثرات وسیع و تاثیر با ارزش، یکی از روش هایی می­باشد که اشخاص قادر هستند با بهره گیری از آن بر تنشهای فیزیکی، روحی و روانشناختی و اجتماعی فارغ گردند. مطالعات مختلفی روشن نموده اند که پرداختن به تفریحهای سالم ، بخصوص اعمال ورزشی، اثرات مثبت زیادی در سلامت جسمانی و روانی انسان دارد. مشارکت اشخاص به سوی ورزش باعث ارتقای شرایط جسمی ،سلامت روانشناسی وسرگرمی مطلوب اشخاص می­گردد (سان[3]،2013). ورزش، سلامت اجتماع و محیط را متاثر می­نماید. در واقع توجه سیاست مداران به اجتماع، حداقل در برخی جوانب به میزان تسهیلات مهیا گردیده جهت اجتماع وابسته است. در منظر اقتصاد هم توجه ورزش جهت سیاست مداران سرچشمه مزایایی گردیده است. ارتباط ورزش تفریحی و تولید غیرخالص ملی[4] 9/8 میلیارد دلار یا بیست و دو درصد تولید غیرخالص ملی در کانادا می­باشد. دو درصد کل شغلها در این کشور در زمینه ورزش و تفریحهای سالم خلق می­گردد. در این کشور، ورزش و صنعت های همبسته به آن از لحاظ اشتغال آفرینی مقام دوم و از لحاظ سهم در تولید غیرخالص ملی مقام 8 را در کل صنعتها به خویش مختص نموده است(رانکین[5]،2012). اثرات ورزش و کارکردهای ورزش بر سلامت جسمی و روانشناختی غیر قابل انکار می­باشد، کم کردن وزن و امراض قلبی، مرض قند، زیاد شدن فشار خون، ازدیاد کلسترول و سایر امراض از اثرات جسمی ورزش می توان عنوان کرد (آریزونا دپارتمان[6]،2011). رواج ورزش، به صورت قطعی فاکتوری با اهمیت برای توسعه اقتصادي است. ورزش حتي به منزله يك روش دارای استقلال درماني يا به منزله قسمتی از درمان و همچنین به منزله جلوگیری از افسردگي، عدم توانایی و تنزیل بازده كاری در جهان کنونی تحت تمرکز می­باشد (اصفهانی،1375). ورزش كانون مطلوبی جهت بازي توام با جوانمردی محسوب می­گردد و پدیداری هر نوع رفتار توام با پرخاشگری و خلاف اخلاق را تحت انتقاد قرار مي نماید. اعمال فیزیکی به مردم یاد می­دهد تا برای حفظ سلامتی بدن خویش کوشش نمایند و به همین ترتیب با ممارست و رقابت به هدفهایی بالاتر دست پیدا کنند (غفوری،1382).

 بنابراین ورزش از کارکردهای با اهمیت انسان می­باشد كه به صورت تقریبی در هر اجتماع انسانی به نوعی وجود داشته است. انسان در گذر عصرهای مختلف با اين رخداد آشنا بوده و هر تمدنی دارای رویه ای ویژه در خصوص بوده است. دانشمندان حوزه تربيت در ایام سابق به جوانب ارزشي ورزش و توان گسترده آن در اجتماعي گردیدن بشر و بهنجار نمودن وی و ساخت شخصيت متعادل اجتماعي پي برده اند. رابطه کارکردهای ورزشي و تمرین ها با بهداشت و سلامت از ایام قدیم شناسایی گردیده است. در دوره کنونی، به ورزش دیدگاهی جامع و همه سویه و در کل به طور نظامی بنیادی با بعدها و نقوش گوناگون افكنده مي گردد. ساختار ورزش جهت کامیابی بایستی؛ داراي پایداری يا استمراری نسبي باشد. هدفهای آن جهت اغلب اشخاص اجتماع معین گردد و با مابقی آحاد و ارگان های بنیادی اجتماع سازگار و هماهنگ باشد. ورزش در سایه فاکتورهای سازش گر آن با سایر  نظام ها داخل نظام اجتماعي، اکتساب موفقیت می­نماید؛ چراکه ورزش يكي از جوانب نمونه نظامهای اجتماع و بخش مكمل بافت اجتماع می­باشد و از تمامی فاکتورها و جوانب شکل دهنده اين نظام تاثیر می­پذیرد. از این رو، ضعیف بودن اقتصاد، بدون شک در ورزش اثرگذار است. طوری که تایید و حمایت ننمودن مذهب از ورزش، آن را تضعیف می­نماید (سازمان تربیت بدنی،1382).

1.2.2. اهداف تربيت بدني وورزش

گروه نخست در بر دارنده هدف های اختصاصي ورزش است که گسترش توانمندی های فیزیکی (توان، استقامت، انعطاف پذيري، سرعت و …) و گسترش توانایی های روانشناختي (آرامش روحی، اعتماد بالا، خلق شخصيت بهینه و …) را تحت تمرکز قرار مي­دهد. گروه ديگری در بر دارنده هدفهای عمومي (تعاون، ایثار، شرکت مساعي، فروتنی، احترام به قواعد و اصول و …) است. از جمله هدفهای بخصوص ورزش در زمینه علوم اجتماعي مي­توانیم از گسترش اعتماد به نفس و اراده، خلق آرامش روانی، بيدار کردن احساس حس فعاليت و شغل، گسترش استعدادها، خلق احساس تعاون و مشارکت، احترام به حیات شخصی و اجتماعي، پیروی از قانون و مقررات، یافتن احساس فرمان برداري و خلق مديريت درست، خلق شخصيت بهینه، خلق تهور و جرات ورزی و فارغ آمدن بر هراس را اسم برد.بررسی تئوریک هدفهای تربيت نمایان می­سازد که چنانچه چه ملل داراي هدفهای مختلف تربيت بدني هستند، اما در خصوص هدفهای ذیل تمامی ملل داراي يک عقیده همسان می­باشند (خدادادکاشی،1381).