سوگیری خوداسنادی اشاره به‌گرایش افراد در نسبت دادن موفقیت‌هایشان به ویژگی‌های ذاتی خود مانند استعداد یا بصیرت دارد، در حالی که غالبا ریشه شکست‌های خود را در عوامل بیرونی مثل شانس بد می‌دانند. به عنوان مثال، دانش‌آموزانی که با موفقیت از پس یک امتحان برمی‌آیند، ممکن است هوش یا پشتکار خود را تحسین نمایند، اما وقتی نمره خوبی در امتحان کسب نمی‌کنند، غالبا از نمره دادن ناعادلانه شکایت دارند یا ورزشکارانی که در یک مسابقه برنده می‌شوند، اغلب چنین استدلال می‌کنند که مهارت‌های ورزشی برتر خود را بروز داده‌اند، اما زمانی‌که می‌بازند، مدعی می‌شوند که قربانی بی‌عدالتی داور شده‌اند. خوداسنادی یک پدیده شناختی است که موجب می‌شود افراد شکست‌های خود را به عوامل محیطی و موفقیت‌های خود را به عوامل ذاتی خود نسبت دهند. سوگیری خوداسنادی به دو‌گرایش یا سوگیری فرعی قابل تجزیه است: بیشتر بخوانید