پرسشنامه قابلیت جذب دانش

این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر،و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.

تعداد سوال: 30
شیوه نمره گذاری و تفسیر: دارد
منابع: دارد
نوع فایل: word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 1900 تومان

خرید فایل

پرسشنامه قابلیت جذب دانش

تسهیم دانش و قابلیت جذب دانش از دو جهت با هم ارتباط دارند : از یک طرف قابلیت جذب فردی عامل مهمی در جهت اثربخش بودن فرآیند تسهیم دانش است و از طرف دیگر فرآیند تسهیم دانش عامل مهمی در جهت اثربخش بودن قابلیت جذب سازمانی است  .

رفتار تسهیم دانش فرآیندی است که در واقع بین دو شخص یعنی اهدا کننده دانش و دریافت دانش رخ می دهد . از طرف دیگر تسهیم دانش نیز می تواند به عنوان یک فرآیند یادگیری در نظر گرفته شود . این فرآیند با تسهیم دانش توسط اهدا کننده به دریافت کننده شروع می گردد و پس از آن دریافت کننده به بررسی اجزاء مربوط به دانش تسهیم شده می پردازد . در چنین شرایطی دریافت کننده واقعاً می تواند از اهدا کننده دانش در طی فرآیند تسهیم دانش یاد بگیرد . موفقیت نهایی در استفاده از دانش تسهیم شده توسط دریافت کننده ، به میزان زیادی وابسته به توانایی دریافت کننده دانش دارد یعنی اینکه که آیا او قادر است تا دانش تسهیم شده را جذب کرده و بر آن حاکم شود . اگر دریافت کننده قادر نباشد تا به شکل موفقیت آمیزی به تسهیم دانش بپردازد و محتوی ارزشمند آن را جذب کند در این صورت ممکن نیست تا دانش کسب شده را برای حل مشکلات خود بکار ببرد . بنابراین برای دریافت کننده دانش لازم است  ، تا به منظور موفقیت آمیز بودن فرآیند تسهیم دانش به شکل کامل ، هم یادگیری و هم به کارگیری از دانش تسهیم شده ارتقاء داده شود . بر طبق گفته کوهن و لونیتال (1990) قابلت جذب تعریف شده به عنوان شناسایی ، جذب و استفاده از دانش . آنان معتقدند که توانایی افراد برای ارتقاء و بکارگیری دانش خارجی( قابلیت جذب فردی ) به میزان زیادی وابسته به سطحی از دانش مرتبط پیشین می باشد . چنین قابلیتی می تواند به عنوان یک توانایی فردی در نظر گرفته شود ، که نسبتاً مستقل از فرآیند تسهیم دانش می باشد . یعنی افراد قبل از اینکه درگیر فرآیند تسهیم دانش شوند ، قابلیت جذب خودشان را شکل می دهند . به علت تفاوت در شرایطی مانند تجربیات حرفه ای یا سوابق آموزشی ، افراد مختلف ممکن است سطوح متفاوتی از قابلیت جذب را دارا باشند که این خود می تواند فرآیند تسهیم دانش مطمئی را ارائه دهد . افرا با قابلیت جذب بالا یا با دانش مرتبط پیشین ، توانایی بیشتری برای یادگیری ، جذب و بکارگیری دانش تسهیم شده در فرآیند تسهیم دانش خواهند داشت . بنابراین سازمان ها می بایست تا افرادی که دانش مطلوب تری برای انجام فعالیت هایی که نیاز به تسهیم نوع خاصی از دانش دارد را استخدام کنند . اینگونه افراد با قابلیت جذب بالا ، تسهیم دانش مؤثرتری را تجربه خواهند کرد به دنبال آن قادرند تا از نگرش در جهت رفتار تسهیم دانش حمایت بیشتری کنند (به نقل ازکاووک و گائو ، 2006) .

برخی از محققان نیز معتقدند که قابلیت جذب سازمان از طریق فرآیند تسهیم دانش بهبود بخشیده می شود . برای مثال واندن بوش و همکاران (1999) معتقدند که قابلیت های ارتباطی مانند تسهیم دانش ، قابلیت جذب سازمان را بهبود می بخشند . ویندینگ[1] (2000) معتقد است که کاهش فاصله ارتباطی بین فراهم کنندگان دانش و استفاده کنندگان دانش و ایجاد یک زبان مشترک و قابل درک در همه قسمت ها و بخش های سازمان عاملی مهم در جهت بهبود قابلیت جذب دانش در سازمان می باشد که این امر مهم از طریق فرآیند تسهیم دانش محقق می شود. از این رو تسهیم دانش عامل مهمی در جهت بهبود قابلیت جذب سازمان خواهد بود .

براساس مطالب ذکر شده در فوق می توان گفت که بین قابلیت جذب دانش و فرآیند تسهیم دانش ارتباط متقابل وجود دارد از یک سو قابلیت جذب فردی عاملی مهم در جهت اثربخش بودن فرآیند تسهیم دانش است و از سوی دیگر فرآیند تسهیم دانش و قابلیت های ارتباطی عاملی مهم در جهت اثربخش بودن قابلیت جذب سازمان است .

2-23 رابطه تسهیم دانش و قابلیت جذب دانش با بهبود کیفیت علمی

توجه به فرآیند تسهیم دانش و قابلیت جذب دانش در آموزش عالی و خصوصاً دانشگاه ها که مراکز مهمی در تولید و خلق دانش جدید می باشند می توان بسیار مهم تلقی شود و به دنبال آن بهبود کیفیت علمی دانشگاه را به شکل چشمگیری افزایش دهد . بهبود کیفیت علمی در دانشگاه ها موضوعی است که توجه بسیاری از صاحب نظران را به این حیطه جلب کرده است چرا که این مراکز آموزشی با کلیه مشاغل و سازمان های یک کشور در ارتباط است . از این رو اگر مسئولان و رهبران دانشگاه ها راهکارها و استراتژی هایی ایجاد کنند که از طریق آن تمام افراد حاضر در دانشگاه علی الخصوص اساتید و دانشجویان به تسهیم دانش با یکدیگر پرداخته و هم چنین از قابلیت جذب دانش در حیطه های تخصصی برخوردار شوند ، می توان بهبود کیفیت علمی دانشگاه و تمام مؤلفه های آن را محقق نمود .