اختلال خوردن برحسب آشفتگی شدید در رفتار خوردن مشخص می شود. این اختلال مشتمل بر دو تشخیص بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی است. بی اشتهایی عصبی برحسب خودداری از حفظ کمترین وزن بهنجار بدن مشخص می شود. پرخوری عصبی برحسب دوره های مکرر خوردن با ولع و به دنبال آن رفتارهای جبرانی نامناسب مانند استفراغ عمدی، مصرف نابجای داروهای ملین یا سایر داروها، روزه داری یا ورزش مفرط مشخص می شود. آشفتگی در درک شکل و وزن بدن ویژگی اصلی بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی است.

بی اشتهایی عصبی ( آنورکسیا یا فقدان اشتها) Anorexia neruosa

وجه مشخص بی اشتهایی عصبی عبارت است از: رفتار ارادی و هدفمند جهت از دست دادن وزن، کاهش وزن، اشتغال ذهنی به وزن بدن و غذا، الگوهای خاص و عجیب غذایی، ترس شدید از افزایش وزن، اختلال تصویر بدن و قطع قاعدگی (آمنوره).
حدود نیمی از مبتلایان به علت کاهش شدید مصرف غذا دچار کاهش وزن می شوند و برخی از آنها برنامه های ورزشی سختی انجام می دهند. نیم دیگر بیماران رژیم غذایی سختگیرانه ای برای خود تنظیم می کنند ولی کنترل خود را از دست می دهند، پرخوری می کنند، سپس رفتارهای پاکسازی (Purgiig) از خود نشان می دهند. برخی بیماران حتی پس از خوردن مقادیر اندک غذا نیز پاکسازی می کنند. بیشتر بخوانید