این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، روایی و پایایی و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.
هدف: ارزیابی پیامدهای یادگیری خدمت‌محور در مدارس از ابعاد مختلف (پیامدهای فردی، پیامدهای مدرسه ای یا سازمانی، پیامدهای اجتماعی)
تعداد سوال: 44
تعداد بعد: 3
شیوه نمره گذاری: دارد
تفسیر نتایج: دارد
روایی و پایایی: دارد
منبع: دارد
نوع فایل: Word 2007
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 5500 تومان
یادگیری خدمت محور یک روش آموزشی و یادگیری است که فعالیت و خدمت اجتماعی معنا دار را با تدریس و تفکر و بازاندیشی ترکیب می‌کند و منجر به تجربه یادگیری غنی‌تر، یادگیری مسئولیت مدنی و اجتماعی، و تقویت محله‌ها و جوامع می‌شود.در این روش، دانش آموزان – از کودکستان گرفته تا دانشگاه – آنچه را که در کلاس‌های درس می آموزند برای حل مسائل زندگی واقعی به کار می‌گیرند. آن‌ها نه تنها کاربردهای عملی دروس‌شان را یاد می‌گیرند، بلکه با انجام خدمات اجتماعی و محلی تبدیل به شهروندانی فعال و تأثیرگذار می‌شوند.
یادگیری خدمت محور می‌تواند در زمینه‌های متعددی به کار گرفته شود از جمله در مدارس، دانشگاه‌ها و مراکز و سازمان‌ها محلی و مذهبی. این روش می‌تواند گروهی از دانش آموزان، یک کلاس، یا تمام مدرسه را شامل شود. دانش آموزان در این روش شخصیتشان را می سازند و در همکاری با دیگران در مدرسه و محله‌شان مشارکتی فعال در خلق پروژه‌های خدماتی در زمینه‌هایی مثل آموزش و محیط زیست پیدا می‌کنند.
طرفداران این روش معتقدند که یادگیری خدمت‌محور باعث افزایش مشارکت جوانان در جامعه می‌شود چرا که تجربه این نوع یادگیری نه تنها احساس مسئولیت را در دانش آموزان تقویت می‌کند، بلکه به آن‌ها نشان می‌دهد که تا چه اندازه می‌توانند در سرنوشت خود و دیگران تأثیرگذار باشند [۱].
در یادگیری از راه خدمت یادگیرندگان (دانش‌آموزان) باید مشکلات اطراف خود را (در خانه، مدرسه، محله، شهر، کشور) شناسایی کنند و لیستی از آن‌ها تهیه کنند. یاددهندگان (معلمین) باید به عنوان تسهیل‌گر کنار یادگیرندگان باشند. مشکلات مطرح شده توسط بچه‌ها بایستی در کارگروهی متشکل از کلیه معلمین مدرسه مطرح شده و بررسی شود که حل این مشکلات چه مواردی از موضوعات درسی را پوشش می‌دهد. این بخش از یادگیری از راه خدمت پیوند با موضوعات درسی نامیده می‌شود. بعد از این جلسه، بایستی یکی از مهم‌ترین مشکلات با مشورت و تصمیم یادگیرندگان انتخاب و برای حل آن فکری شود. در واقع در این مرحله موضوعات درسی با مشکلات واقعی جامعه پیوند می‌خورند. بچه‌ها سعی می‌کنند راه‌حل‌های موجود را برای حل مشکل بررسی کنند. البته که ممکن است راه‌حل‌های جدید به ذهن برسد. این روش به تقویت کار گروهی، افزایش خلاقیت و ایجاد اعتماد به نفس بچه‌ها کمک می‌کند. به مرور زمان بچه‌ها باید خدمتی که قرار است به گروه خدمت گیرنده دهند را درک کنند. به طور ساده بچه‌ها باید با گروهی که دچار مشکل هستند در تعامل باشند. خیلی اوقات بچه‌ها تصوراتی دارند که شاید هیچ وقت وجود عینی و واقعی نداشته باشد. در مسیر تعامل باید همه جوانب در نظر گرفته شود. به عنوان مثال ممکن است ما در مورد کودکان سرطانی نگاهی داشته باشیم که هیچ‌گاه با واقعیت آن‌ها یکسان نباشد. این مرحله از یادگیری از راه خدمت معناداری خدمت نامیده می‌شود. در واقع خدمت بایستی برای یادگیرندگان, یاددهندگان, والدین, گروه دریافت‌کننده خدمت و تمام افرادی که در این پروژه شرکت می‌کنند معنادار باشد. اما نکته مهم دیگر در یادگیری از راه خدمت باز اندیشی است. در هر مرحله از اجرای کار باید بازاندیشی صورت گیرد. این مرحله با استفاده از سوالاتی از خود صورت می‌گیرد. به عنوان مثال می‌توانیم بپرسیم که چرا و به چه هدفی این کار را انجام داده‌ایم، آیا راهکار بهتری برای انجام کارها تا این مرحله نبوده است.[۲]
یکی از ایرادات وارده به این روش این است که تعریف مشخصی ندارد و دقیقاً نمی‌توان فهمید چه نوع فعالیت‌هایی زیرمجموعه این روش هستند.
در ایران، تعداد محدودی از مدارس (من‌جمله دبیرستان مفید و دبیرستان روزبه) با معرفی و پیاده‌سازی پروژه‌های جهادی قدم‌های اولیه‌ای در این زمینه برداشته‌اند. این اقدامات، با وجود کم بودن تعدادشان، می‌تواند الگویی برای گسترش و پیشرفت این روش آموزشی در ایران باشد. لازم به ذکر است که به نظر می‌رسد در حال حاضر بیشتر این فعالیت‌ها بر بخش خدمت متمرکز هستند و اهداف آموزشی مرتبط در انجام این پروژه‌ها کمتر پیگیری شود.