این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، روایی و پایایی و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.
هدف: ارزیابی حمایت ادراک شده معلمان و اساتید از تدریس از جانب مدرسه یا دانشگاه از ابعاد مختلف (منابع آموزشی، حمایت اداری، حمایت همکار)
تعداد سوال: 14
تعداد بعد: 3
شیوه نمره گذاری: دارد
تفسیر نتایج: دارد
روایی و پایایی: دارد
منبع: دارد
نوع فایل: Word 2007
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 6500 تومان
توجه: هر گونه کپی برداری از این فایل (با توجه به تاریخ انتشار) تحت پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.
تدریس مفهومی است که در ذیل مفهوم آموزش قرار می‌گیرد. کیفیت آموزش وابسته به کیفیت تدریس است و نتایج یادگیری فراگیران را بهبود میدهد. پژوهش دربارة کیفیت تدریس در دانشگاه ازجمله مهم‌ترین مسائلی است که از یک‌سو بازخورد مناسب برای تجزیه‌وتحلیل مسائل آموزشی، آگاهی از نیازهای اعضای هیئتعلمی و انتظارات فراگیران و درنهایت تصمیم‌گیری‌های حال و آینده میشود و از سوی دیگر، با آگاهی اعضای هیئتعلمی از کیفیت عملکرد خود موجب اصلاح شیوه‌ها و روشهای آموزشی و درنتیجه، افزایش کیفیت تدریس میشود. آگاهی اعضای هیئتعلمی از عوامل مؤثر بر بهبود تدریس موجب تغییر تدریس و تطابق فعالیتهای آموزشی از نظریة انتقال دانش به ایجاد ساخت دانش توسط فراگیر و فعالکردن وی میشود. بهعبارتدیگر، روش تدریس از رفتارگرایی به سازاگرایی[2] تبدیل میشود (صفری، 1390؛ نورتن، ریچارسون، هارتلی، نیواستد و میز[3]، 2005).
در راستای افزایش کیفیت تدریس، مفهوم کارآمدی تدریس[4] در چند دهة اخیر موردتوجه قرارگرفته است. کارآمدی تدریس از نظریه خودکارآمدی بندورا[5] (1997) نشئت گرفته شده است. بنابر نظر بندورا (1986) خودکارآمدی به «قضاوت افراد از توانایی‌های خود برای سازماندهی و اجرای اقدامات لازم برای دستیابی به نوع مشخصی از عملکرد» اشاره دارد (هان، ین و ونگ[6]، 2018). درزمینة تدریس، خودکارآمدی مدرس عبارت است از میزان باور مدرس به اینکه او می‌تواند روی رفتار و موفقیت تحصیلی یادگیرندگان، خصوصاً یادگیرندگان دارای مشکل و بی‌انگیزه تأثیر داشته باشد(هوی[7]، 2004؛ بروتن و فرازیر[8]، 2012) بهطوریکه، از روشهای محتلف و چالشبرانگیز استفاده کند (دیمر[9]، 2014). ازنظر بندورا (2007)، خودکارآمدی صرفاً محصول دانش و مهارت‌های فرد نیست و اعتقاد فرد به توانایی‌های خود برای مواجهه با وظایف دشوار است (اشنل، رینگایسن، رافلدر و رمن[10] ، 2015)؛ بنابراین همراه با مهارت‌های لازم برای آموزش و دانش تخصصی، مدرسان باید نسبت به توانایی‌های خود درزمینة شیوه‌های آموزشی مناسب- که باعث یادگیری، انگیزه و دیگر نتایج مثبت در فراگیران میشود- مطمئن باشند و بهنحوی خود را باور داشته باشند (اسکات[11]، 2015؛ شونفلد[12]، 2015؛ دافین، فرنچ و پاتریک[13]، 2012).
اشتون و وب[14] (1986) برای خودکارآمدی مدرسان دو بعد را مطرح کردند: کارآمدی تدریس و کارآمدی شخصی. کارآمدی تدریس باورهایی است که براساس آنها مدرسان می‌توانند بر یادگیری فراگیران تأثیر بگذارند (کیم و شین[15]، 2017). گیبسون و دیمبو[16] (1984) نیز براساس نظریة یادگیری شناختی- اجتماعی بندورا دو بعد را برای کارآمدی تدریس در نظر گرفته‌اند که شامل کارآمدی شخصی تدریس (باور مدرس به توانایی‌ها و مهارت‌های خود درزمینة تدریس) و کارآمدی عمومی تدریس (باور مدرس به توانایی خود به‌منظور تأثیر و غلبه بر عوامل زمینه‌ای تأثیرگذار بر موفقیت تحصیلی فراگیران).