این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، روایی و پایایی و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.
هدف: سنجش سرمایه معنوی
تعداد سوال: 10
شیوه نمره گذاری: دارد
روایی و پایایی: دارد
منبع: دارد
نوع فایل: word 2007
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 2900 تومان
معنویت؛ دردنیای امروز شاید به یک آرزو تبدیل شده است و آن چه که در بوق رسانه‌ای دمیده می‌شود و معمولاً با نام معنویت از آن یاد می‌شود، بیشتر تاکید بر مواردی کلیشه‌ای از کمک ها و مساعدت‌های برنامه‌ریزی شده برای خودنمایی، دست‌یابی به جایگاه‌های اقتصادی و سیاسی، و نفوذ در لایه‌های اجتماعی به منظور بهره‌گیری‌های سیاسی احزاب و شخصیت های قدرتمند و ذی نفوذ است. این موضوع البته مختص به کشورما ایران نیست و در بسیاری از کشورهای جهان و به ویژه حوزه خاورمیانه، در غالب اوقات مسایل فرهنگی و معنوی در امور سیاسی قاطی می شود و تشخیص یک برنامه و حرکت فرهنگی را با یک برنامه صرفاً سیاسی و یا اقتصادی نمی توان به خوبی تشخیص داد.
این که اهل فرهنگ در هر جامعه بیایند و مطابق با عشق و علاقه ای که دارند و احساس مسئولیتی که می کنند و رسالتی را که بردوش خود احساس می کنند، با درایت و دقت تمام و زاویه خاص نگاهی که دارند، بر فعالیت فرهنگی، تولید محصول فرهنگی، حمایت قاطع و عملی از برنامه های فرهنگی تاکید کنند و دراین تاکیدات، اولویت ها و حساسیت ها را نیز نشان دهند، می تواند نقطه آغازی بر اهتمام سایرگروه ها باشد. سیاستمداران معمولاً باید در مورد امور فرهنگی و معنوی مجاب شوند وگرنه محاسبات سیاسی اغلب بر مدار فرهنگ و تکیه بر فرهنگ رقم نمی‌خورد و تا تعاملات و لابی‌گری‌های سیاسی برای رسیدن به قدرت و برنامه‌های اقتدارگرایانه درحوزه فعالیت های انتخاباتی، تبلیغاتی، فراکسیون ها و کمیسیون ها و سایر نهادهای قدرت، مانده و برنامه ریزی در این مدار، بحث فرهنگ و معنویت مغفول می ماند و به نتیجه مطلوب و دلخواه خود نمی رسد. از جمله مواردی که به طورکلی و عام باید مطمح نظر فرهنگ دوستان قرار بگیرد همین بحث مهم و ارزشی خدا محوری و حرکت بر مدارانسانیت و برجسته کردن شاخص ها و ارزش های انسانی است که نهایتا” به ذات و سرشت و مبدا اصلی خلقت، آفریدگار جهان برمی گردد.
هرچه که از خداوند صادر می شود، برپایه مهربانی و رافت و گذشت و اخلاص و کار و خدمت بی منت به دیگرانسان هاست. در قاموس فرهنگ و اندیشه خدایی، اتکای به مظاهر دنیایی مثل زیبایی ها و فریبندگی ها و تزویرها برای رسیدن به عافیت طلبی و راحت طلبی و امن و آسایش شخصی، هیچ جایگاهی ندارد، با این که در بسیاری شرایط و مواقع سوء استفاده کنندگان بر هر زیاده خواهی خود مهر انسانی و خدایی می زنند. سخن از این جا آغاز می شود که در تعاطی بین اندیشه های مادی و غیرمادی، مادیون معمولاً روی به سفسطه گری می‌آورند و با مغالطه و جانمایی وا‍ژگان و مفاهمیم، سعی در اشتباه جلوه دادن حقایق می کنند. غفلت انسان از انسانیت، از نقطه صفر مهربانی تا درک فانی شدن در آن که هماره بوده است و هست و خواهد بود، درحقیقت نقطه ثقل نادانی انسان از وجود خود و دلیل خلقت است. چه بسیار سرمایه های انسانی و مادی که در راه مثلاً اعتلای فرهنگ و اندیشه هدر می رود و تنها در یک قالب تبلیغی و سیاسی محض برای رسیدن گروه هایی از جامعه به اهداف خود مورد بهره برداری قرار می‌گیرد. اصل انسان؛ یک سرمایه معنوی قابل بررسی و تامل است، موجودی که امروزه با روش‌های مختلف تحت آزمایش‌های متعدد سود دهی تجاری قرار می‌گیرد و دانسته و نادانسته اهداف سرمایه داری سرمایه داران و قدرت طلبان را تامین می‌کند.
در جایی که شکل زندگی لاجرم مادی می شود و معیار سنجه خوب و بد، قدرت مادی است، بدیهی است که مظاهر آن مثل خانه و ماشین و ویلا و تفریح و راحت طلبی به قیمت رنج و تلاش زاید الوصف عده زیادی از مردم تمام می شود و این رابطه نا متوازن بشر در عصر ماشین و ماهواره، درهمه نظام های سیاسی کم و بیش و به تناسب شیوه های راهبردی خود، با چنین طرز تفکری از انسان و زندگی همچنان تداوم می یابد. فاصله ای که امروز بین مفاهیم ارزشی و ضد ارزشی پیش می آید، بی اعتمادی نسبت به طرح ها و برنامه هایی است که معمولا” از سوی مراکز قدرت و سیاست انتشارمی یابد و بازخورد و هدفی است که این برنامه‌ها در نهاد و ذات خود دارد. اعتماد عمومی؛ مهم ترین سرمایه های معنوی برای ملتی است که می خواهد با ارزش های انقلابی و اسلامی، فرهنگ و معنویت به ویژه فرهنگ ایثار و از خود گذشتگی را در لایه های جامعه رسوخ و نفوذ دهد. احساس اعتماد ا زراست گویی و راست کرداری مایه می گیرد و وقتی که یک الگوی اجتماعی ریا را مبنای روابط خود قرار می دهد، این برخورد در زندگی مردم عدالت خواه و درست کار اثری بسیار منفی برجا خواهد گذاشت.
معنویت مردم در گرو طرح ریزی و اجرای سازوکاری معنا گرایانه، خدامحور، انسانی و ارزشی است، تا جایی که به روابط انسانی برمی گردد، سرشت انسان خدایی و عدالت محور است و برای این که این ذات الهی در نهان کاری‌های بشر مخفی نماند، باید اعتماد او را به دست آورد و برپایه این اطمینان و اعتماد، رفتارهای فرهنگی را بر او استوار کرد. این گونه است که انسان می داند رهروی از انسانیت، بهترین رهاورد خلقت برای اوست، زیرا که دراین رهروی آرامش، آسایش، نیک بختی و رضایت خداوند نهفته است.