پرسشنامه اثرات اقتصادی گردشگری ورزشی بر جوامع میزبان (هریتز و رس، 2010)

این پرسشنامه از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر،و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.

هدف: ارزیابی اثرات اقتصادی گردشگری ورزشی بر جوامع میزبان (اثرات مثبت، اثرات منفی)

تعداد سوال: 29

شیوه نمره گذاری: دارد

تفسیر: دارد

روایی و پایایی: دارد

منبع: دارد

نوع فایل: word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 3400 تومان

خرید فایل

پرسشنامه اثرات اقتصادی گردشگری ورزشی بر جوامع میزبان (هریتز و رس، 2010)

گردشگری ورزشی نیز یکی از اقسام گردشگری است که افراد برای تماشای یک رویداد ورزشی یا شرکت در آن به نقطه‌ای سفر می‌کنند. این نوع گردشگری به علت خصلت بین‌المللی و ابعاد بزرگ آن معمولاً بیشترین تأثیرات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را در کشورهای مبدأ و مقصد ایجاد می‌کند. گردشگری ورزشی به خاطر جذابیت‌های حاشیه‌ای آن و پوشش رسانه‌ای همیشه از جذابیت بسیار زیادی در بین افکار عمومی جهان برخوردار بوده است. اما افسانه سودآوری گردشگری ورزشی چقدر صحت دارد؟

آن‌طور که همه می‌گویند باید خیلی سودآور باشد. همه کشورها در تلاش هستند هر طور که شده رقابت‌های ورزشی را در کشور خودشان برگزار کنند؛ اما این رویداد‌ها همیشه هم سودآور نیست. درواقع بحث سودآوری بسیار بستگی به نوع رقابت‌ها دارد و مسابقات المپیک، جام جهانی فوتبال و سایر رقابت‌های ورزشی را باید از یکدیگر تفکیک کرد. بازی‌های المپیک در تمامی ادوار (به‌جز المپیک ۱۹۸۴ لس‌آنجلس) زیان‌آور بوده‌اند که این امر به خاطر نوع برگزاری این رقابت‌ها است. البته کمیته بین‌المللی المپیک مدعی است که تمام المپیک‌ها حداقل از لحاظ هزینه و درآمد سربه‌سر شده‌اند ولی این فقط در مورد هزینه‌های جاری برگزاری مسابقات صدق می‌کند. مسابقات المپیک بیشترین هزینه‌های زیرساختی و برگزاری را روی دست کشورها می‌گذارد و از طرفی به علت گستردگی زمانی آن در حین برگزاری مسابقات، فروش حق پخش تلویزیونی و بلیت‌های تماشای بازی آن از راندمان بالایی برای جبران هزینه‌ها برخوردار نیست.

تحقیقات نشان داده است که حجم سرمایه‌گذاری انجام شده در شهرهای میزبان بازی‌های المپیک اگر در حالت عادی صرف ساخت‌وساز زیرساخت‌ها و توسعه شهرها می‌شدند نتایج مثبت بیشتر بر جا می‌گذاشتند. همچنین در مورد تعداد مشاغل ایجاد شده این نکته صدق می‌کند. یعنی به ازای مقدار مساوی سرمایه‌گذاری در برگزاری المپیک و در شرایط عادی، تعداد مشاغل بیشتری به وجود می‌آیند. البته دیدگاهی هم وجود دارد که بر این نکته اذعان می‌کند که برگزاری المپیک نیروی محرکه مضاعفی است که می‌تواند سرعت رشد و توسعه شهرها را سریع‌تر از حالت عادی پیش ببرد و با جلب توجه و سرمایه کافی و توسعه زیرساخت‌ها آینده بهتری برای شهر رقم بزند. بنابراین انگیزه دولت‌ها برای برگزاری این رقابت‌ها را باید جایی دیگر به‌جز مسائل اقتصادی دنبال کرد.

جام جهانی فوتبال اما داستانی دیگر دارد. در جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن ۳۲ تیم حضور داشتند که این ۳۲ کشور مجموعاً ۸۴ درصد اقتصاد جهان را تشکیل می‌دادند. این رقابت‌ها را دو میلیون و ۷۰۵ هزار تماشاگر از نزدیک تماشا کردند و این دو کشور توانستند هریک ۱۰ استادیوم مجهز را برای این مسابقات آماده کنند. در این جام جهانی رقم نجومی ۱٫۲ میلیارد دلار تنها از بلیت‌فروشی عاید این دو کشور شد.

در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نیز سه میلیون و یک‌صد هزار بلیت فروخته شد و شش میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار سود خالص نصیب کشور آلمان کرد که برابر با شش ماه صادرات غیرنفتی ایران در همین سال بود.

نتایج یک بررسی منتشر شده در مقاله‌ای در مجله اقتصادی آفریقایی نشان داد که آفریقای جنوبی چیزی بیش از ۲۲۰ هزار گردشگر را از کشورهای خارجی در زمان برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰ و در کل سال ۳۰۰ هزار نفر را جذب کرد. بر اساس این مقاله، این کشور برای هر گردشگر حدود ۱۳ هزار دلار خرج کرده است اما این کشور همچنین توانست امکانات فوتبال خود را ارتقا بخشد و سه میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار نیز سود کسب کند. بر اساس برآورد تحلیلگران اقتصادی برگزاری رقابت‌های جام جهانی در آفریقای جنوبی باعث تزریق ۷٫۱ میلیارد دلار دارایی خارجی به اقتصاد این کشور شده است.

در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل نیز تنها فدراسیون بین‌المللی فوتبال ‌(فیفا) درآمد قطعی و تضمین‌شده‌ای به میزان ۴ میلیارد و ‌۶ میلیون دلار کسب کرد که ۶۵ درصد آن از فروش حق پخش تلویزیونی بازی‌ها، بود. بر اساس گزارش USA today این رقابت هزینه‌ ۱۵ میلیارد دلاری روی دست برزیل گذاشت که این جام را به گران‌ترین جام‌جهانی تاریخ بدل کرد. در این جام جهانی ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار توریست در این کشور حضور داشتند.

پیش‌بینی‌ها حاکی است در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه ۱۳٫۲ میلیارد دلار (حدود ۱۰% بودجه یک سال ایران) هزینه شود تا این جام را به یکی از فاخرترین جام‌های جهانی تبدیل کند. بنا بر گزارش فیفا از منابع روسی، در جام جهانی ۲۰۱۸، ۶۰۰ میلیارد روبل (حدود ۱۰ میلیارد دلار) در این کشور سرمایه‌گذاری زیر بنایی شده است. ۱۳ هزار شغل در قسمت ساخت‌وساز و بیش از ۱۰۰ هزار شغل مربوط به سایر جنبه‌های برگزاری مسابقات ایجاد شده است. همچنین انتظار می‌رود این مسابقات حدود ۳ میلیارد مخاطب جهانی تلویزیونی داشته باشد و حدود ۱ میلیون گردشگر را به روسیه وارد کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.