این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.
هدف: ارزیابی نگرش و تمایل به گمنامی در روابط اینترنتی
تعداد سوال: 5
تعداد بعد: 1
شیوه نمر گذاری: دارد
تفسیر: دارد
روایی و پایایی: دارد
منبع: دارد
نوع فایل: word 2007
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 1900 تومان
اینترنت به عنوان پدیدۀ جدید در عصر حاضر، بخش مهمی از زندگی روزانۀ افراد را در بر گرفته است و میلیونها نفر برای برقراری ارتباط و به دست آوردن اطلاعات از آن استفاده می‌کنند. این رسانه، جهان (فضا یا محیط) جدیدی را به موازات جهان واقعی به وجود آورده است که بی مرز، بی مکان و به تعبیر دقیق تر «جهان مجازی[1]» نام گرفته است. در این محیط، عامل زمان و مکان کمرنگ شده است و دوری و نزدیکی عاملی خنثی در ارتباط‌های محلی و جهانی محسوب میشود و فضای ارتباطی جدیدی پدید آمده است که صنعت جدیدی از ارتباط‌ها به نام ارتباط همزمان را رقم زده است (معیدفر، 1384: 14).
جهان مجازی درواقع نوعی فرافضا و فضای ذهنی است (کاستلز و اینس، 1384: 47)؛ فضایی که همه جا هست اما هیچ‌کجا نیست؛ فضایی است که در پرتو در دسترس قراردادن اطلاعات وسیع و سریع، به فرد قدرت نمادین بیشتر و امنیت روانی گسترده‌تری می‌بخشد اما در همان حال او را وابسته‌تر، بی‌قدرت‌تر و مضطرب‌تر از پیش می‌کند. فضای سیّال و بی‌حد و مرزی که به‌سادگی و همیشه در دسترس همگان است اما به همان سادگی که ایجاد میشود، از بین رفته، محو میشود؛ به عبارت دیگر، فضایی است که کاربران می‌توانند به‌واسطۀ حضور نداشتن نشانه‌های فیزیکی، هویت‌های مختلفی را درون سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی مجازی ارائه، ایفا و حتی پنهان کنند (ذکایی و خطیبی، 1385: 113؛ Bullingham & Vasconcelos, 2013: 103) و ویژگی‌های منحصر به فردی نسبت به فضای واقعی برای خود به ارمغان بیاورند.
سنگ‌بنای فرهنگ اینترنت، گمنامی[2]، ارتباط‌های ناشناس و ایفای نقش در فضای مجازی است. محیط اینترنتی بهطور منحصر به فردی برای ارتباط‌های گمنام یا با نام مستعار مناسب است. کاربران برخط[3] دربارۀ اینکه چه مقدار اطلاعات دربارۀ خودشان بدهند یا ناشناس باقی بمانند، مختارند؛ همچنین این امکان را دارند که پناهگاهی برای خود پشت یک نام مستعار انتخاب کنند. این نوع از هویت‌زایی (هویت گمنام و با نام مستعار)، پیامدهای پیچیده‌ای دارد؛ از یک طرف، ارتباط‌ها را گسترش میدهد و از سوی دیگر، اشتباه را تشویق می‌کند و بهویژه تصوری را به وجود می‌آورد که کاربر نتواند مسئولیت اعمال و کلمات خود را بر عهده بگیرد؛ همچنین گمنامی به کاربران اجازه میدهد بدون اینکه دربرابر عکس‌العمل یا واکنش دیگران احساس خطر کنند، رفتار خصمانه یا دوستانه داشته باشند (McInyre, 2004: 90 Iane, 2011: 126;)؛ بنابراین، چنین شرایطی پیامدهای جدیدی را در استفاده از فضای مجازی فراهم می‌کند.
استفاده از این ویژگی سبب شده است کاربران در این فضا هم نویسندۀ متن باشند و هم نویسندۀ هویت خودشان (Turkle, 1996: 26)؛ بسیاری از آنها در فضای مجازی هویت واقعی خود را کنار می‌گذارند و هویت جدیدی از خودشان (هویت دلخواه یا ایدهآل) یعنی هویت آنلاین میسازند؛ به این ترتیب، اینترنت و واقعیت مجازی امکانات انجام انواع تازهای از تعامل‌های دوسویه را فراهم آوردهاند (اسلوین، 1380: 83). گمنامی تا زمانی که مشارکتکنندگان تصمیم بگیرند هویت حقیقیشان را برای سایرین آشکار سازند – که شاید این موضوع در عمل هرگز اتفاق نیفتد – درون برنامههای چت باقی میماند؛ حتی اگر مشارکتکنندگان نام مستعار و دیگر اطلاعات شخصی خود را تغییر دهند یا روشهای بیان هویت خود را عوض کنند، گمنامی و احساس متعاقب آن، این امکان را به آنها میدهد تا هر نقش دیگری را برگزینند که خیلی دور یا خیلی نزدیک به خود واقعی آنهاست (Murphy & Collins, 2000: 181).
دو دسته از عوامل بهطور معمول بر نحوۀ نمایش و ارائۀ خود در صحنۀ مجازی یا بر گمنامی در این فضا مؤثر شناخته شده‌اند؛ یک دسته ویژگی‌های خود کاربران و دیگری ویژگی‌های محیط‌های مجازی. همۀ کاربران به یک اندازه به پنهان‌کردن هویت یا عکس آن بهخودنمایانی[4] اقدام نمی‌کنند (Kalinowski & Adam matei, 2011: 7-8؛ Chiou, 2007: 725 ؛Jiang et al., 2011: 58-59 ). فعالیت‌هایی مانند وبلاگنویسی از طرف کسانی گسترش پیدا می‌کنند که تمایل بیشتری به خودافشاسازی دارند. کسانی که بهسبب فعالیتهای تجاری مجازی از اینترنت استفاده می‌کنند، تمایل چندانی به گمنامی ندارند اما مشارکت در محیط‌هایی مانند اتاق‌های گفتگو در بیشتر موارد سبب روی‌آوردن به مخفیسازی هویت میشود (Chiou, 2007: 725 Whitty, 2008: 1709-1708;). از طرف دیگر، میزان تمایل و اقدام به گمنامی بین کاربران برحسب ویژگی‌های جمعیت‌شناختی یکسان نیست. پژوهش‌هایی که دربارۀ رابطۀ بین جنسیت، سن و گمنامی صورت گرفته است، نشان میدهد مردان نسبت به زنان تمایل بیشتری به پنهان‌کردن هویت خود دارند (Hollenbaugh & Everett, 2013:287; Chiou, 2007: 726-727 & Whitty, 2008: 1711) و با افزایش سن تمایل به گمنامی در فضای اینترنت بین کاربران کاهش می‌یابد (Hollenbaugh & Everett, 2013: 287).
استفاده از اینترنت و حضور در صحنۀ مجازی در سال‌های اخیر به‌وسیلۀ کاربران ایرانی و بهویژه جوانان و دانشجویان افزایش سریعی یافته است. یکی از مهمترین دلایل این امر، تمایل جوانان به گسترش تعامل‌های اجتماعی با دیگران بهسبب وجود محدودیت‌هایی در امکان برقراری این کنش‌ها در دنیای واقعی است. با توجه به اینکه ممکن است حضور گمنام در این فضا هم علل و هم پیامدهای مختلفی برای کاربران داشته باشد، لازم است در این زمینه پژوهش‌های مختلفی صورت گیرد تا هم عوامل مؤثر بر نحوۀ ارائه و نمایش خود در اینترنت و هم پیامدهای این نوع نمایش شناسایی شوند.