خودنظارتی یک ویژگی شخصیتی است که شامل توانایی نظارت و تنظیم بیان خود ، احساسات و رفتارها در پاسخ به محیط ها و موقعیت های اجتماعی است.

این موضوع شامل آگاهی از رفتار و تاثیری است که بر محیط شما می گذارد. همچنین به توانایی شما در اصلاح رفتارهای خود در پاسخ به متغیرهای محیطی، موقعیتی یا اجتماعی اشاره دارد.

افرادی که از نظر خودنظارتی بسیار بالا هستند، برای سازگاری یا انطباق با شرایط، احتمالاً رفتار خود را تغییر می دهند. کسانی که از نظر خودنظارتی پایین هستند تمایل دارند مطابق با نیازها و احساسات درونی خود رفتار کنند.

علائم خود نظارتی چیست؟

مفهوم خودنظارتی توسط روانشناس مارک اسنایدر در طول دهه 1970 مطرح شد.

برخی از نشانه های خودنظارتی عبارتند از:

گفتن جملات در جمع برای جلب توجه یا تأیید دیگران

نمایش و بذله گویی برای سرگرمی دیگران

تقلید آسان از رفتارهای دیگران

نگاه کردن به سایر افراد در موقعیت های اجتماعی برای فهمیدن اینکه چه کاری باید انجام دهد

دیدن توصیه های دیگران درباره اینکه چگونه فکر کند، چه بگوید ، بپوشد یا چه کاری انجام دهد

تغییر عقاید برای جلب نظر دیگران

اتخاذ رفتارهای مختلف بسته به افراد یا موقعیت

ممکن است خودنظارتی نیز بسته به شرایط متفاوت باشد. به عنوان مثال ، برخی از افراد ممکن است در موقعیت های اجتماعی یا در دوره های فشار روانی بیشتر خود را کنترل کنند.

وقتی افراد در موقعیت هایی قرار می گیرند که احساس راحتی بیشتری می کنند مانند خانه یا در کنار دوستان و خانواده، ممکن است سطح خودنظارتی کاهش یابد.

انواع خودنظارتی

نظارت بر خود را بسته به هدفی که انجام می دهد به طور کلی می توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد. انواع خودنظارتی عبارت است از:

خودنظارتی اکتسابی

این نوع خودنظارتی برای جلب توجه و تأیید دیگران است. این شامل ارزیابی واکنشهای دیگران و تغییر رفتار به روشی است که برای کمک به فرد در گرفتن یا جلب توجه جایگاه یا قدرت تعریف شده است.

خودنظارتی محافظتی

این نوع نظارت بر خود برای محافظت از فرد در برابر عدم تأیید دیگران است. افراد اوضاع و واکنشها را رصد می کنند و سپس رفتارهای خود را به گونه ای اصلاح می کنند که مورد تأیید گروه قرار گیرد. هدف از این کار جلوگیری از خجالت و طرد شدن توسط دیگران است.

کاربرد خودنظارتی

نظارت بر خود کاری است که افراد به طور طبیعی انجام می دهند  اما همچنین چیزی است که می توانید روی استفاده از آن در موقعیت های مختلف کار کنید. برخی از راه هایی که ممکن است استفاده از خودنظارتی در آن مفید باشد شامل موارد زیر است:

تغییر یک رفتار خاص

بهبود خودآگاهی

ایجاد آگاهی بیشتر از افراد دیگر

بهبود مهارت های بین فردی

اندازه گیری تأثیر رفتار شما در یک موقعیت

کشف نحوه رفتار در یک فضای رقابتی

توجه به علائمی که ممکن است به درمان نیاز داشته باشند

به عنوان مثال، یادگیری نحوه نظارت بر خود می تواند به شما کمک کند نکاتی را درباره رفتار خود متوجه شوید که قبلاً از آنها آگاهی نداشته اید. اگر به نظر می رسد این رفتارها غیرمعمول است یا مشکلاتی در زندگی شما ایجاد می کند، ممکن است آنها را با پزشک یا درمانگر خود در میان بگذارید.

تحقیقات نشان می دهد که مداخلات نظارت بر خود می تواند برای هدف قرار دادن و تغییر رفتارها موثر باشد. به عنوان مثال ، یک مطالعه نشان داد که نظارت بر خود می تواند برای کمک به کاهش رفتار کم تحرک در بزرگسالان استفاده شود.

تأثیر خودنظارتی یا نظارت بر خود

نظارت بر خود می تواند از طرق مختلف بر افراد تأثیر بگذارد. برای افرادی که شخصیت برونگرا دارند ، نظارت بر خود راهی برای تعامل با دیگران و سازگاری با موقعیتهای مختلف اجتماعی است. افرادی که از این طریق از خودنظارتی استفاده می کنند اغلب مورد پسند واقع شده و می توانند با طیف گسترده ای از افراد به خوبی کنار بیایند.

در موارد دیگر ، افراد ممکن است به دلیل اضطراب اجتماعی خود نظارتی داشته باشند. از آنجا که آنها در محیط های اجتماعی ناراحت کننده هستند ، به نحوه عملکرد دیگران بسیار توجه می کنند. این بیش از حد هوشیاری گاهی اوقات باعث می شود که افراد در هنگام تعامل با دیگران آرامش خود را دشوار کنند و اغلب می توانند میزان اضطراب فرد را افزایش دهند.

توجه به این نکته مهم است که اینکه آیا خودنظارتی مفید یا زیان آور است ، ممکن است به شرایط بستگی داشته باشد. خودنظارتی گاه مفید و گاه مضر می باشد.

در نهایت

خونظارتی یا نظارت بر خود بسته به شرایط و نحوه استفاده می تواند فواید و اشکالاتی داشته باشد. اگر بخواهید از رفتاری آگاهی بیشتری کسب کنید، می توانید برای تغییر آن تلاش کنید و در این صورت مفید خواهد بود. در موارد دیگر، اگر منجر به احساس آشفتگی و اضطراب شود، ممکن است مشکلاتی ایجاد کند.