پرسشنامه ميزان استفاده از موبايل در سركلاس درس

این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.

هدف: بررسی ميزان استفاده از موبايل در سركلاس درس

تعداد سوال: 7

شیوه نمره گذاری: دارد

منبع: دارد

نوع فایل: Word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 2900 تومان

خرید فایل

پرسشنامه ميزان استفاده از موبايل در سركلاس درس

کلاس درس‌های هزاره سوم تفاوت فاحشی با کلاس درس‌های دهه های قبل دارند. این تفاوت بیشتر در استفاده از فناوری‌های نوین نمود پیدا کرده است. در این بین، موبایل از محبوب‌ترین ابزارهای ارتباطی بین افراد و از تکنولوژی‌های پیشرفته ارتباطی دوران جدید است. موبایل فرصتی برای تماس‌های صوتی، فرستادن پیام‌های کوتاه، گفتگوی زنده، بازی کردن، موزیک، اینترنت و خدمات بانکی را به آسانی بوجود آورده است و هم‌چنین ارتباطات انسانی را تسهیل کرده است. علاوه بر مزایای این ابزار معجره آسا[2]، تحقیقات از کاهش توجه نسبت به مباحث کلاسی و کاهش سطح موفقیت تحصیلی[3] بحث می‌کنند(نُردان[4] و دیگران، 2010 ، ص4279). این درحالی است که، استفاده از تلفن همراه در هر بخشی نفوذ کرده و فرصت‌های بسیاری در زمینه آموزش و یادگیری بوجود آورده است. یکی از این فرصت‌ها، یادگیری از طریق موبایل است. در این زمینه کوکوسکا – هولم و تراکسلر[5]  بیان می‌کنند که یادگیری از طریق موبایل”…. یقیناً در ارتباط با تحرک یادگیرنده[6] است، به این معنی که یادگیرندگان قادر هستند در فعالیت‌های آموزشی بدونه محدودیت هایی که در مکان فیزیکی به شدت مجزا و محدود[7] وجود دارد، خود را درگیر یادگیری کنند(کیما[8] و دیگران، 2008، ص 436). لوریس و لوری[9] حرکت از یادگیری الکترونیکی به یادگیری موبایلی[10] را به عنوان تغییری انقلابی توصیف کرده‌اند، که نه تنها به تغییر مفاهیم، بلکه به تغییر طرز فکر[11] در مورد طراحی و برنامه‌ریزی اهداف و محیط‌های یادگیری اشاره دارد. به همین دلیل ملو[12] نسل جدید یادگیرندگان را نسل رسانه[13] توصیف کرده است و براساس نظر او، مربیان بایستی امکانات کاربرد این تکنولوژی‌ها در موقعیت های آموزشی را کشف کنند(به نقل از نورضا محمد[14] و دیگران، 2010، ص 671).

امروزه همه ما به عنوان معلم با پدیده استفاده از موبایل در کلاس درس روبرو بوده‌ایم. این استفاده در حالی صورت می‌گیرد که بردن این وسیله به مدرسه براساس قوانین ممنوع است و با دانش‌آموزانی که موبایل با خودشان به مدرسه می‌برند، برخورد می‌شود. اما از سوی دیگر روز به روز شاهد استفاده بیشتر از این وسیله در کلاس درس هستیم. بنا به گفته پرینسکی[15]  بچه‌ها از طریق تکنولوژی موبایل با نتایج مثبت در جامعه مدرن بزرگ می‌شوند و بعضی کشورهای از نظر تکنولوژیکی پیشرفته[16] ، شروع به استفاده از تکنولوژی موبایل در مؤسسات آموزشی‌شان کردند(همان منبع، ص 672) و تحقیقات بیان می‌کنند یادگیری موبایل به یادگیرندگان کمک می‌کند که توانایی‌های ریاضی و خواندن و نوشتن خود را بهبود بخشند و راهی برای تشویق تجارب یادگیری همکارانه و مستقل[17] می‌باشد(اتویل[18]، 2005، ص13). حتی موبایل پا را از کمک به یادگیری این توانایی‌ها فراتر گذاشته و به فرآیندهای عالی‌تر آموزش و یادگیری کمک می‌کند. تحقیقات نشان داده که استفاده عمومی از تلفن‌ها و فرستادن پیام برای تسهیل دوستی‌ها[19] و اجتماعی شدن[20] نقشی برای تلفن‌های همراه به عنوان ابزاری برای یادگیری مشارکتی بوجود آورده‌اند(اوزنبویلو[21] و دیگران، 2009 ، ص381). مطالعه داوی[22] و دیگران نیز از این یافته‌ها حمایت می‌کند که موبایل برای دانش‌آموزان پایه‌های بالاتر و هم‌چنین جوانان و نوجوانان درحال تبدیل شدن به بخشی از سبک زندگی روزانه‌شان شده است(داوی و دیگران، 2004، ص368). به نقل از لیونگ (1997؛2004) تلفن همراه به ما اجازه داده در مورد برداشتمان از هنجارهای اجتماعی و آنچه در مکان‌های عمومی جایز است دوباره فکر کنیم(لور و کتز، 2004، ص 1134). در این زمینه، محققان زیادی استفاده از تلفن همراه در بسیاری از مکان‌ها از جمله رستوران‌ها، خواروبار فروشی‌ها، اتوبوس‌ها، قطارها و سالن‌های سینما را نیز بررسی کرده‌اند. وی و لیونگ[23] (1999) در مطالعه‌ای دریافتند که کلاس‌های درس در بین آخرین مکان‌های قابل قبول برای استفاده از تلفن همراه هستند. مشارکت کنندکان در مطالعه‌اش گزارش کرده‌اند که در استفاده از موبایل در خیابان، جلسات، منزل دوستان، فروشگاه‌ها و در سیستم‌های حمل و نقل عمومی راحت‌تر هستند، اما استفاده از موبایل در کلاس درس برایشان خوشایند و قابل قبول نیست. در مطالعه‌ای دیگر از شرکت کنندگان پرسیده شده بود که در کدامیک از مکان‌های عمومی لیست شده، استفاده از موبایل بیشتر برایشان ناراحت کننده بوده است. 80 درصد پاسخ دهندگان گفته بودند که در رستوران‌ها و کافه‌ها استفاده از موبایل بیشتر برایشان ناراحت کننده تر است. کلاس درس، مدرسه  و کتابخانه با 7/79 درصد در مکان دوم بود. استفاده از موبایل در کلاس درس حتی آزار دهنده‌تر از استفاده از موبایل در مکان‌هایی مثل ایستگاه‌های قطار و هواپیما با 1/79 درصد، بیمارستان‌ها با 8/78 درصد و کلیساها با 8/62 درصد بود(وی و لیونگ، 1999، ص 16) این یافته می‌تواند برای معلمان امیدوار کننده باشد. کمپبل  نیز در مطالعه‌اش به نتایج مشابهی دست یافت، که حرف زدن با موبایل در پیاده‌روهای عمومی، فروشگاه‌ها، اتوبوس از نظر اجتماعی پذیرفته شده است، در حالیکه استفاده از موبایل در کلاس درس‌ها و سالن‌های سینما را به شدت غیرقابل پذیرش در نظر گرفته بودند(به نقل از کمپبل و روسو، 2003، ص 328 ). اما ایتو و دایسوکو[24] نظر دیگری دارند، آنها معتقدند که احتمالاً تلفن همراه در کلاس درس راهی برای به چالش کشیدن سلسله مراتب ارتباطی شکل سنتی تدریس[25] باشد که در آن اصرار بر این است که دانش‌آموزان، بی‌انگیزه به یک معلم فعال گوش دهند(ایتو و دایسوکو،2005، ص 14). سلوین[26](2003) نیز بیان می‌کند که تکنولوژی‌های موبایل بطور اساسی دانش‌آموزان و در نتیجه ماهیت مدارس و تحصیلات را تغییر خواهند داد و لینگ 2000 ، بیان می‌کند که در حقیقت، محققان نروژی به این نتیجه رسیده‌اند که تکنولوژی موبایل بخشی از بافت کلاس درس شده است(به نقل از گیسر[27]، 2004، ص 39). البته، هیسکوک[28] وجود و استفاده از تلفن‌های همراه در مدارس و دیگر مؤسسات آموزشی(دانشگاه‌ها و کالج‌ها) را مختل کننده می‌داند و معتقد است که این وسایل توجه دانش‌آموزان در کلاس درس را کاهش می‌دهند(به نقل از ولش[29] و دیگران، 2011، ص333) و وقتی که موبایل‌ها در زمان‌های نامناسب استفاده می‌شوند، کلاس‌های درس دچار بی نظمی و اخلال می‌شوند(والش[30] و دیگران، 2008، ص 78). در مطالعات دیگر گیلروی در سال2003 دریافت که استفاده از موبایل در کلاس درس باعث حواسپرتی در محیط یادگیری می‌شود و مر[31] 2004 به موضوع تقلب کردن در آزمون‌ها و تست‌ها از طریق فرستادن پیام اشاره کرده است(به نقل از اوبرینگر و کافی، 2004، ص 1). اگرچه استفاده از تکنولوژی اجتماعی غالب مانند پیام‌های کوتاه و فوری و یا تلفن‌های همراه می‌تواند کانون توجه دانش‌آموز را از کلاس درس دور کند و به نظر میفسود[32] بعنوان عاملی مزاحم و از بین برنده مرکزیت سخنران در ارتباطات عمل کنند(مارکت[33]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.