این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.
هدف: ارزیابی شاخص های تدریس اثربخش از دیدگاه اعضای هیئت علمی (روش تدریس، ویژگی های فردی، دانش پژوهی، توانایی ارتباط)
تعداد سوال: 48
تعداد بعد: 4
شیوه نمره گذاری: دارد
روایی و پایایی: دارد
منبع: دارد
نوع فایل: Word 2007
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 4500 تومان
رشد کمی نظام آموزش عالی در سال های اخیر زمینه ساز کم توجهی به مساله کیفیت و ارزیابی اثربخشی در دانشگاه ها شده است، به نحوی که فراگیر شدن و گسترش نظام آموزش عالی حساسیت ذینفعان را نسبت به کیفیت آن دوچندان کرده است (Ghanbari, Soltanzade; 2017). دانشگاه ها از طریق راهبردهای ارزیابی قادر به تامین رضایت دانشجویان و کنشگران در سطح جامعه و دیگر نهادهای ذینفع می باشند. بی تردید ارزشیابی اثربخشی تدریس اساتید از موثرترین راه ها برای تضمین کیفیت و شرط اساسی روند ارتقای کیفیت مستمر در نظام آموزشی است (Bowen, 2013). عبارت تدریس اثربخش در آموزش عالی یک مفهوم بحث برانگیز و دارای تعاریف متعددی است (Carnell, 2017). تدریس اثربخش، در یک تعریف گسترده، به معنای تدریسی گرایشمند و هدفمند بوده و بر دانشجویان و یادگیری آنها متمرکز است (Devlin , 2010).
در ورای این تعریف، یک فرضیه اساسی وجود دارد که شامل دو جزء کاملا پذیرفته شده در خصوص تدریس دانشگاهی است: اول اینکه تدریس نیاز به مجموعهای از مهارتها و اصول مشخص دارد که توسط تحقیقات صورت گرفته شناسایی شدهاند (Liaghatdar & et al. 2013, Shabani, 2003). دوم اینکه تدریس دانشگاهی اثربخش تمامی الزامات متن و بستری را که در آن قرار میگیرد، برطرف میکند Wiers-Jenssen, Stensaker, Grogaard, 2016)). تدریس اثربخش آموزش عالی با ارتقای فرصت های یادگیری اثربخش برای دانشجویان تعریف میشود (and et al, 2018 Gruber). از مهمترین عوامل آموزشی در دانشگاهها، اعضای هیأت علمی و به تعبیری کادر آموزشی هستند. اهمیت و نقش نیروی انسانی کارآمد و متخصص در امر آموزش بر کسی پوشیده نیست، چون تربیت نیروی انسانی ماهر مورد نیاز جامعه بدست آنها سپرده میشود. به همین دلیل توجه به کم و کیف اعضای هیأت علمی و شناسایی مسائل مربوط به آنان دارای اهمیت ویژهای است. روش تدریس یکی از مسائل مهم مربوط به اعضای هیأت علمی است، چون به وسیله آنان انتخاب و بکار گرفته میشود، بنابراین آنان علاوه بر داشتن خصوصیاتی نظیر شخصیت برجسته، علاقه و ایمان به کار، باید از روشهای اثربخشی آن آگاه باشند. از طرفی تأمین اعضای هیات علمی در آموزش عالی به اجرای برنامههای آموزشی وسیع نیاز دارد و همواره دانشگاه ها بخشی از احتیاجات سالانه خود را از طریق مدرسان مدعو برآورده می کنند. این ویژگیها بر مشکلات و دشواریهای کیفی برنامههای آموزشی دانشگاهها میافزاید.
امروزه در تمام دانشگاههای جهان به کیفیت تدریس و یادگیری توجه زیادی میشود (Devlin, 2007). همچنین تضمین تدریس اثربخش و نشان دادن آن اثر بخشی نیز در دانشگاهها اهمیت زیادی دارد(Devlin, & Samarawickrema, 2010). گرچه اصطلاح تدریس در متون علوم تربیتی مفهومی آشنا به نظر میرسد، ولی بیشتر مدرسان و مجریان برنامههای درسی بندرت با معنی و ماهیت درست آن آشنایی دارند. برداشتهای مختلف مدرسان از مفهوم تدریس میتواند در نگرش آنان نسبت به یادگیرندگان و نحوه کار کردن با آنها تاثیر مثبت یا منفی بر جای گذارد(Shabani, 2011).
اثربخشی کلی تدریس هر مدرس دانشگاه، در پرتو تقابل میان معیارهای کلی شامل طراحی تدریس، اجرای آموزش، مدیریت کلاس درس، روابط انسانی، ارزشیابی و ویژگیهای شخصیتی مطلوب، سنجیده و تعیین میشود (Bowen, 2013).
پدیدۀ تدریس و مؤلفههای اثربخشی آن از جمله موضوعاتی است که از گذشته تا به امروز جزو دغدغههای اساسی پژوهشگران و نظریه پردازان تعلیم و تربیت در سرتاسر جهان بوده است. مطالعۀ تدریس در دو سطح آموزش عمومی و آموزش عالی تأمل برانگیز است. « تدریس اثربخش در آموزش عالی به طور گستردهای معطوف به دانشجویان و یادگیری آنهاست. برای رسیدن به این هدف به دو اصل اساسی توجه شده است. اول اینکه تدریس نیازمند یک مجموعه از مهارتها و رویههای خاص است که توسط پژوهشهایی شناسایی شدهاند و دوم آن که تدریس باید بتواند به نیازهای بافت و زمینۀ خاص توجه داشته باشد» (Devlin, & Samarawickrema, 2010).
تدریس اثربخش در آموزش عالی یک مفهوم بحث برانگیز است (SkelTon, 2004) که دارای تعاریف متعددی نیز میباشد. تا کنون با بهرهگیری از انواع دیدگاهها، اقدامات فراوانی برای تشخیص ویژگیها و خصوصیات تدریس اثربخش صورت گرفته است که م شامل اقدامات کمی و هم کیفی بوده است. برای مثال از نقطه نظرات انضباطی (Mc millan, 2007) گرفته تا دیدگاهها و نقطه نظرات خود دانشجویان (Vulcano, 2007)، اما متاسفانه همچنان هیچ تعریف آکادمیک مشخص و پذیرفته شدهای در خصوص تدریس دانشگاهی اثربخش ارائه نشده است (2000، Johnson Paulsen, 2002؛ Trigwell, 2001)
تدریس اثربخش، در یک تعریف گستردهتر، به معنای تدریسی است که گرایشمند و هدفمند بوده و بر دانش آموزان و یادگیری آنها متمرکز است. در ورای این فرضیه اساسی، دو جزء کاملا پذیرفته شده در خصوص تدریس دانشگاهی اثربخش به چشم میخورد: اول اینکه این تدریس نیاز به مجموعهای از مهارتها و اصول مشخص دارد که توسط تحقیقات صورت گرفته شناسایی شدهاند (Penny, 2003) و دوم اینکه تدریس دانشگاهی اثربخش تمامی الزامات متن و بستری را که در آن قرار میگیرد، برطرف میکند (Devlin, 2007). در ادبیات نظری موجود در خصوص تعداد ابعاد مهارتها و اصول تدریس شایسته مقاطع آموزش عالی تنوع زیادی به چشم میخورد (Devlin, 2007). سه اندیشمند به نامهای سیمهی، باراک و هاتیوا (, 2001 (Hativa, Barak, Simhi چهار بعد این نوع تدریس را پیشنهاد میدهند: علاقه، شفافیت، سازماندهی و جو مثبت کلاس درس. البته لازم به ذکر است که پیچیدگی مهارتها و اصول مورد نیاز برای هر کدام از سطوح تدریس دانشگاهی تنها با این چهار بعد پیشنهادی کاملا پوشش داده نمیشود. به علاوه، تفاوت میان شفافیت و سازماندهی به راحتی قابل تشخیص نیست و به نظر میرسد که بین چهارمین بعد یعنی جو مثبت کلاس درس و سایر ابعاد پیشنهادی هم پوشانی دیده میشود (Devlin, 2007).
معلمان برتر آنهایی هستند که میدانند چطور دانش آموزان خود را برانگیزند، چطور مفاهیم را به آنها انتقال دهند و چطور برای غلبه بر مشکلات یادگیری به آنها یاری دهند. اگر چه مباحث گفته شده منطقی و معمول است اما بنظر میرسد اظهارات این اندیشمند به طور کامل گستره مهارتها و اصول مورد نیاز برای تدریس اثربخش در دانشگاه را در بر نمیگیرد (Devlin, 2007). با این حال، دلوین عوامل ضروری و حیاتی دانش انضباطی را نیز در اظهارات خود اضافه میکند، البته این دانش جزء مهارت یا اصول تدریس شایسته نیست اما تصدیق و شایستگی را هر چند به مقدار کم به عنوان پایه و اساسی برای مهارتها و اصول اثربخش بیان میکند.
برخی خصوصیات بر عملکرد معلم متمرکز هستند در حالیکه بقیه بر نیازهای یادگیری دانشآموزان و خروجی آنها تأکید بیشتری دارند و در نهایت، این نتیجهگیری حاصل شد قطعا هیچ دیدگاه روشن و مداومی در خصوص آنچه کیفیت را، در سطح دانشگاهی، در تدریس و یادگیری معین می‌سازد، وجود ندارد (Kember, Ma and Macnaugh, 2006).
با عنایت به این که عقاید و انتظارات دانشجویان و ارائه بازخورد به ایشان می تواند به عنوان یک ابزار قابل قبول در جهت ارزیابی کیفیت مراکز آموزشی در نظر گرفته شود (& et al, 2018; Gruber)، اهمیت ارزیابی اثربخشی فعالیت های یاددهی و یادگیری استادان از دیدگاه دانشجویان روشن می شود. در زﻣﻴﻨﻪ ویژگی های تدریس اﺛﺮﺑﺨﺶ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت ﻣﺘﻌﺪدی ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎﻳﻲ ﭼـﻮن ﺗﻤﺎس ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑـﺎ داﻧﺸﺠﻮ، ارﺗﺒﺎط ﺗﺸﻮﻳﻖﻛﻨﻨﺪه، ﺳﺎزﻣﺎن‌دﻫﻲ ﺧـﻮب ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ، اﺣﺘﺮام ﺑﻪ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن، وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺷﺨﺼﻲ و ارﺗﺒﺎط ﺑﻴﻦ ﻓﺮدی از ﺟﻤﻠﻪ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﻣﻬﻢ در اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ ﺗﺪرﻳﺲ ﻳﻚ اﺳﺘﺎد ﺧـﻮب ﺑﻴﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ (Maroofi and et al, 2014). ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت Asgari and Madjub Madatb (2013) ﺣـﺎﻛﻲ از آن اﺳـﺖ ﻛـﻪ از دﻳـﺪ داﻧﺸـﺠﻮﻳﺎن ﻣﻬﻢﺗـﺮﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﺗﺪرﻳﺲ اﺛﺮﺑﺨﺶ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻓـﺮدی و داﻧـﺶ ﭘﮋوﻫـﻲ استادان اﺳﺖ و ﺑﻴﻦ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎی ﻓﺮدی داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن
ﺑﺎ دﻳﺪﮔﺎه آﻧﺎن درﺑـﺎره ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎی ﺗﺪرﻳﺲ اﺛﺮﺑﺨﺶ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد ﻧﺪارد. Delello, McWhorter, Marmion (2018) با پژوهشی تحت عنوان درک بهره وری اعضای هیات علمی در آموزش عالی دریافتند اعضای هیات علمی تمام وقت در طول هفته وقت بسیار بیشتری را نسبت به مدرسان مدعو برای دانشجویان صرف می کنند و به فعالیت های تدریس و یادگیری اهمیت بیشتری می دهند (Delello, McWhorter, Marmion, 2018).
Basque Country, Sikorski and Savil, . (2018)گزارش کردند که دانشجویان نسبت به اثربخشی تدریس اعضای هیات علمی در مولفه های حفظ شخصیت دانشجو، تشویق و دانشپژوهی دیدگاه مثبتی دارند و بین دانشجویان با رشته های مختلف تحصیلی تفاوت معنی داری وجود نداشته است IN Digby at al, 2006)). در مطالعه (2018) Mazloomi and et al نشان داده شد که از دید دانشجویان علوم پزشکی، توانایی برقراری ارتباط، داشتن تجربه تدریس، انتقادپذیری، خلاقیت، ارائه مطلب، نظم منطقی و تدریس به زبان ساده از مهمترین ویژگیهای یک استاد خوب است. Skelton در پژوهشی با عنوان« بررسی عوامل مرتبط با تدریس» در دانشگاهی در آمریکا انجام داد که3500 دانشجو را به عنوان نمونه انتخاب و نظرات 126 عضو هیأت علمی را در این رابطه جمع آوری نمود. نتایج آنها نشان داد بین ادراک دانشجویان و اعضای هیات علمی رشته های مختلف در مواردی مانند 1- مواد آموزشی واضح 2- میزان و کیفیت پاسخگویی استاد به پرسش های دانشجویان 3- برخورد مؤدبانه استاد با دانشجو 4- داشتن رفتار حرفهای- داشتن تسلط بر موضوع درس 6- داشتن انتظارات بالا؛ تفاوت وجود دارد. آنها همچنین دریافتند که بین رشته های مختلف تحصیلی، جنسیت دانشجویان با دیدگاه شان درباره اثربخشی تدریس تفاوت وجود دارد (Skelton, 2004). در مطالعهای دیگر در دانشگاه علوم پزشکی سمنان، (Maarofi and et a, 2014) نشان دادند تسلط استاد به مطالب درس و خوش اخلاقی، اعتماد به نفس، قدرت بیان، تلاش در تفهیم مطالب، شخصیت، جدید بودن مطالب در ارزشیابی اساتید از جمله مهمترین عوامل تاثیرگذار بر اثربخشی تدریس بوده است. اثربخشی کار یک مدرس در مقیاس وسیعی به صلاحیت فنی یا تبحر در موضوع تدریس، مهارت شغلی و صلاحیت فردی او بستگی دارد. اثربخشی کلی تدریس هر مدرس دانشگاه، در پرتو تقابل میان معیارهای کلی شامل طراحی تدریس، اجرای آموزش، مدیریت کلاس درس، روابط انسانی، ارزشیابی و ویژگیهای شخصیتی مطلوب، سنجیده و تعیین میشود. Bagheri (2008) در پژوهش خود نشان داد که بین معلمان جذب شده از نهضت سواد آموزی و مراکز تربیت معلم و آموزش عالی در ایجاد جو عاطفی مثبت در کلاس تفاوت معناداری وجود ندارد ولی معلمان معلمان جذب شده از مراکز تربیت معلم و آموزش عالی آشنایی بیشتری با روشها و مهارتهای تدریس داشتند.