مقیاس ارتباط و پیوستگی با طبیعت (نیسبت و همکاران، 2009) (NR-SCALE)

این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، روایی و پایایی و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.

هدف: ارزیابی ارتباط و پیوستگی افراد با طبیعت از ابعاد مختلف (احساس خود در ارتباط با طبیعت، دیدگاه جهانی نسبت به طبیعت، تجربه فیزیکی طبیعت)

تعداد سوال: 17

تعداد بعد: 3

شیوه نمره گذاری: دارد

روایی و پایایی: دارد

منبع: دارد

نوع فایل: word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 2900 تومان

خرید فایل

مقیاس ارتباط و پیوستگی با طبیعت (نیسبت و همکاران، 2009) (NR-SCALE)

ارتباط انسان با طبیعت در نظام هستی

مانطوریکه در منابع متعدد و در قران ذکر شده است, انسان در نظام هستی, ارتباطات و روابط گوناگونی دارد که هریک از این ارتباطات اقسام گوناگونی را در خود جای می دهند. می توان این ارتباطات را در چهار دسته ی عمده تقسیم بندی کرد:

  • ارتباط با خویشتن
  • ارتباط با خدا
  • ارتباط با طبیعت و جهان هستی
  • ارتباط با دیگران ( همنوع خود)

 هر انسانی در “رابطه با خویشتن”، باید اولاً خود را به خوبی بشناسد و جایگاه واقعی خود را درک کند و در کنار آن نیز خود را بسازد و در این راه اهتمام داشته باشد و در رابطه با خداوند اولاً نسبت به او شناخت و معرفت پیدا کند و با معرفت به او، به وجود او و صفات علیا و اسمای حسنایش باور پیدا کند و ثانیاً تنها او را اطاعت و عبادت کند. در رابطه با طبیعت نیز باید چگونگی رابطه جهان هستی را با خداوند دریابد و نیز بفهمد که خود او نسبت به جهان هستی و طبیعت چه رفتار و کرداری باید داشته باشد تا برخورداری متقابل حاصل شود و در این ارتباط باید با رویکرد و تفکر سیستمی  به جهان هستی اثرات اقدامات انسانی بر این جهان و واکنش های احتمالی و متقابل جهان هستی و طبیعت را در نظر داشته باشد. در رابطه با دیگران و همنوعان خود نیز باید بداند که انسان موجودی اجتماعی است و زندگی اجتماعی، منشأ حقوق و تکالیف معینی است که انسان در زندگی اجتماعی با توجه به کرامت و مسؤولیت خویش باید آن ها را رعایت کند تا زمینه ساز تحقق عدالت اجتماعی باشد.

در این مجال قصد ندارم روی تمام این موارد بحث کنیم زیرا مطالعات گوناگونی و ارزشمندی در مورد اکثر این ارتباطات توسط محققان و کارشناسان انجام شده و منابع متعددی در این خصوص در دسترس می باشد ولی در مورد ارتباط با جهان هستی و طبیعت متاسفانه منابع کمی وجود دارد که برای عموم مناسب باشند. پس ذکر چند نکته در این باره خالی از لطف نیست.

رابطه ی بین انسان و طبیعت رابطه ی تسخیری است ولی باید توجه داشت که انسان باید با رسیدن به کمال نسبی و کسب ارزش وجودی خود، امانت دار امینی برای خدا باشد تا این رابطه تسخیری باشد و در صورتی که در این امانت یعنی جهان هستی و طبیعت خیانت کرده و مصرف نادرستی داشته باشد، طبیعت ارزشمند تر انسان خواهد شد و همان طبیعت و جهان هستی واکنش نشان داده و با او مقابله خواهند کرد زیرا این جهان و طبیعت موجود طبق یک سیستمی که خدا آنها طراحی نموده کار می کند و طبیعی است که اختلال در قسمتی از این سیستم باعث واکنش کل و یا قسمتی از این سیستم خواهد شد.  “آیا پنداشته اید ما شما را عبث و بیهوده آفریده ایم.آیافکر می کنید انسان به حال خودش رها می شود؟(قرآن مجید). به همین خاطر رابطه ی انسان با طبیعت در میان ارتباطات چهارگانه ی مذکور شگفت انگیز تر و در عین حال پر ابهام تر است.

انسان برای ایجاد تعامل موثر و کارا با جهان هستی و طبیعت نباید تنها رویکرد بهره بردار را اتخاذ کند, بلکه باید خود را به نحو احسن با طبیعت وفق داده و با آن ارتباط عالی برقرار کند. انسان باید با باور به وجود نظام حکیمانه الهی و با تامل در جهان هستی و طبیعت, پیام های طبیعت را درک کرده و از آنها درس بیاموزد.

این همه نقش عجب بر درودیوار وجود         هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار

رابطه انسان و طبیعت باید بر اساس این قاعده باشد که آنچه در این عالم وجود دارد مظهر عظمت خداست و ما در قبال آن مسوولیت داریم. و باید بدانیم که هر کاری که انجام می دهیم در نظام طبیعت تاثیر می گذارد.

ابروباد ومه وخورشید وفلک در کارند       تا تونانی به کف آری وبه غفلت نخوری

همه از بهر تو سرگشنه و فرمانبردار        شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری

در تعالیم اسلامی, احادیث و خصوصاً قرآن یک سلسله اطلاعات درباره جهان هستی و طبیعت هست که تدبر در آنها و عمل به آنها درتنظیم ارتباط انسان با طبیعت موثر است. از جمله اینکه خداوند در قرآن‏تاکید مى‏کند که طبیعت زنده و باشعور است و انسان با جهانى‏آگاه و هوشیار سر و کار دارد و قرآن تاکید می کند همه موجودات زبان دارند و خدا را تسبیح ‏می‏کنند اما ما آن را نمی فهمیم و درکی از آن نداریم ولی نفهمیدن ما دلیل خوبی نبیست برای اینکه ثابت کنیم جمادات زبان ندارند. سعدی می گوید:

تسبیح گوی او نه بنی آدمند و بس               هر بلبلی که زمزمه بر شاخسار کرد!

باید توجه داشته باشیم که هیچ توسعه و پیشرفتی بدون ارتباط مناسب با طبیعت و محیط زیست و در نظر نگرفتن اکوسیستم و عدم توجه به اثرات و واکنش های طبیعت و اکوسیستم پایدار نخواهد بود و علیرغم بوجود آمدن نتایج مثبت کوتاه مدت, در دراز مدت هزینه ی هنگفتی را برای جامعه به بار خواهد آورد. اگر بخواهیم نمونه های از این بی توجهی ها که هزینه های زیادی را به بار آورده را ذکر کنیم می توانیم به مواردی همچون آلودگی ها, اختلال در لایه ازون, تغییر اقلیم، گرم شدن زمین و غیره اشاره کنیم که علاوه بر هزینه های مشهود مالی, هزینه های اجتماعی و روانی گوناگونی را به بار آورده است.

  یکی از زیر سیستم های مهمی که اهمیت ویژه ای داشته و در نظر گرفتن آن در تصمیم گیری ها ضروریست اکوسیستم حیوانات و حیات و حش است که تاثیر عمده ای در کارکرد مناسب اکوسیستم جهان هستی دارد. و به قول سهراب:

و نخواهیم مگس از سر انگشت طبیعت بپرد.
و نخواهیم پلنگ از در خلقت برود بیرون.
و بدانیم اگر کرم نبود، زندگی چیزی کم داشت.
و اگر خنج نبود، لطمه می‌خورد به قانون درخت
و اگر مرگ نبود، دست ما در پی چیزی می‌گشت.

وقتی که جهان هستی بر پایه ی یک نظام و سیستم جامعی طراحی شده و بارها در قرآن به وجود این نظام حکیمانه اشاره شده است روا نیست برخی تصمیم گیری های خرد کلان در جامعه ای اسلامی و قرآنی, کماکان منفک و جزیره ای باشند بلکه باید با اتخاد تفکر سیستمی  و جامع تر از تشدید این معضلات جلوگیری و از بروز معضلات تازه پیشگیری کنیم. البته این موارد تنها در سطح ملی و بین المللی نمود ندارد بلکه در سطح شهرها و شهرستان ها هم نمود داشته و مردم و مسئولان باید در حد توان, هم بصورت نظری و در جلسات متعدد و هم بصورت عملی و عینی به این موارد توجه داشته باشند.

درنتیجه انسان به عنوان جزئی از این جهان، باید با دیگر مخلوقات خداوند همکاری سازنده و پایدار داشته باشد. طبیعت و محیط زیست، محلی است که انسان در آن متولد شده و رشد و نمو کرده است و در آن زندگی می کند. به همین خاطر, باید به گونه‏ای با آن رابطه برقرار کند که ضمن برخوردار شدن از مواهب طبیعی، در حفظ سلامت و پایداری آن نیز بکوشد تا امانت دار خوبی نزد خدا بوده و به بهترین نحو این موهبت ها را به نسل های آینده نیز منتقل کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.