هدف: بررسی عوامل تأثيرگذار بر وضعيت بازاريابي گردشگري روستايي (مردم و كاركنان، اقتصادي، موقعيت، امكانات، تبليغات، محصول، فرهنگ، قيمت)
تعداد سوال: 46
تعداد بعد: 8
شیوه نمره گذاری: دارد
منبع: دارد
نوع فایل: word 2007
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 4500 تومان
از نیمۀ دوم قرن بیستم به بعد عواملی مانند جهانی‌شدن، توسعۀ سرمایه‌داری، پیشرفت وسایل حمل‌و‌نقل و توسعۀ ارتباطات فنی و تکنولوژیکی به توسعۀ صنعت گردشگری منجر شده است (World Tourism Organization, 2004). در این زمان گردشگری به عنوان سومین صنعت اقتصادی در جهان (Oila et al., 2012) و به فعالیتی اقتصادی که ظرفیت گسترده‌ای دارد، تبدیل شده است (Garcia-Melon et al., 2012). در این دوره با توجه به اینکه ثروت‌های بخش اول (کشاورزی) در اقتصادهای پیشرفته در حال کاهش است، کشورهای جهان سوم برای مواجهه با آثار جهانی‌شدن و به دست‌آوردن پایگاهی در پله‌های توسعۀ اقتصادی و اجتماعی، بر افزایش توجه بر گردشگری روستایی متمرکز شده‌اند (Sillignakis, 2001)
گردشگری روستایی نقش مهمی در تنوع سازی اقتصاد جوامع روستایی و وسیله‌ای برای تحریک رشد اقتصادی ملی دارد. همچنین نقش عمده‌ای در توانمندسازی مردم محلی، توسعۀ منابع انسانی، تنوع و رشد اقتصادی و خلق فرصت‌های شغلی جدید ایفا می‌کند (Rezvani, 2008). بر این مبنا می‌توان گفت که یکی از بهترین راه‌های نجات روستا از مسائل و مشکلات اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی و رسیدن به عدالت اجتماعی و جغرافیایی توسعه، گسترش گردشگری روستایی است (Ghadiri Masoum, Estelaji & Pazooki, 2015)؛ بنابراین برای موفقیت در این زمینه علاوه بر داشتن شرایط گردشگر‌پذیری و مقاصد گردشگری، باید به دنبال برنامه‌ریزی برای جذب گردشگران و معرفی بهتر امکانات و شرایط خود به بازارهای گردشگری بود (Papoli Yazdi & Saghaiee, 2006). از‌آنجا‌که بازاریابی یکی از ارکان مهم در توسعۀ پایدار گردشگری روستایی است، می‌توان به وسیلۀ روش‌های بازاریابی گردشگران را جذب مقاصد مدنظر کرد.
امروزه مفهوم بازاریابی و فلسفۀ انجام کسب‌و‌کار برای همۀ سیاست‌گذاران و مجریان توسعۀ روستایی ضروری است. بازاریابی در گردشگری روستایی باید وسیله‌ای برای دستیابی به اهداف توسعه استراتژیک گردشگری روستایی باشد (Mihailovic and Moric, 2012).
شناسایی و اولویت‌بندی شاخص‌ها و مؤلفه‌های تأثیرگذار در توسعۀ پایدار گردشگری روستایی، به‌ویژه از نظر بازاریابی می‌تواند به شکل‌گیری بسیاری از تحولات مثبت و سازنده در فرایند توسعۀ پایدار گردشگری منجر شود. مدل (7p) آمیختۀ بازاریابی، یکی از مباحث کانون توجه در بازاریابی گردشگری روستایی است که می‌تواند در تبیین برنامه‌ریزی برای رسیدن به وضعیت پایدار صنعت گردشگری یک منطقه استفاده شود.