این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.
هدف: سنجش راهبردهای آماده شدن دانشجویان برای امتحان (راهبردهای عمیق آمادگی امتحان، راهبردهای سطحی آمادگی امتحان)
تعداد سوال: 25
تعداد بعد: 2
شیوه نمره گذاری: دارد
تفسیر نتایج: دارد
روایی و پایایی: دارد
منبع: دارد
نوع فایل: Word 2007
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 2400 تومان
اگرچه هدف این مقاله بحث درباره مراحل خاصی است که برای یک برنامه مطالعه، مهم و حیاتی هستند، اگرچه آمادگی برای امتحان باید از همان روزهای نخست کلاس درس شروع شود، اگرچه راهبردهای مؤثری برای مرور مطالب وجود دارد، ولی واقعاً جایگزینی برای یادگیری مداوم یا مستمر وجود ندارد.
ما این مقاله را ”راهبردهای آماده شدن برای امتحان“ نام‌گذاری کردیم، اما یک عنوان جایگزین می‌تواند ”مطالعه کردن“ باشد. همه فرایندهای خودنظم‌دهی را می‌توان برای برنامه‌ریزی و اجرای جلسات مطالعه مؤثر به کاربرد. برای مثال، برای خودنظم‌دهی مطالعه، یادگیرندگان باید نحوه مقابله با عوامل حواس‌پرتی و اضطراب بالقوه را که مانع مطالعه می‌شوند مشخص کنند (انگیزش)، برنامه‌ریزی کنند که چند ساعت برای مطالعه در نظر بگیرند (مدیریت زمان)، مشخص کنند که چگونه مطالعه کنند (روشهای یادگیری)، محیط مناسب برای مطالعه انتخاب یا ایجاد کنند (محیط فیزیکی) و از معلمان یا استادان و سایر همکلاسیهای خود بخواهند تا در یادگیری به آنها کمک کنند (محیط اجتماعی).
در اوایل ترم اکثر معلمان و استادان برنامه زمان‌بندی‌شده برای امتحانات را یادآوری میکنند. بسیاری از یادگیرندگان معمولاً فکر میکنند که: ”تازه اول ترم است!“ اگر پیش همکلاسیهای خودتان صحبت‌های مربوط به آمادگی برای امتحانات رد و بدل میشود، احتمالاً مطالب زیر را خواهید شنید: یکی ممکن است بگوید که او یکشنبه هفته بعد یعنی یک روز قبل از امتحان را به مطالعه اختصاص خواهد داد. دیگری ممکن است بگوید او از هفته قبل مطالعه را شروع کرده است؛
یکی دیگر نیز در مورد سازمان‌دهی گروه مطالعه نظرخواهی می‌کند. هنگامی‌که یادگیرندگان درباره مطالب مطالعه شروع به صحبت میکنند، یکی ممکن است بگوید که او قصد دارد تنها یادداشت‌هایش را مطالعه کند، زیرا شنیده است که معلمان و استادان بر یادداشت‌های سخنرانی بیشتر تأکید دارند تا مطالب کتاب درسی؛ دیگری نیز می‌گوید که امیدوار است بیشتر سؤالات آزمون از داخل متن کتاب بیاید، زیرا او در کلاس مطالب زیادی را یادداشت‌برداری نکرده است، و در درک یادداشت‌هایش مشکل دارد؛ یکی دیگر نیز ممکن است بگوید که در نظر دارد بخش خلاصه هر فصل کتاب را مرور کند و یادداشت‌های کلاسی‌اش را چند بار بخواند.
یادگیرندگان از راهبردهای مختلفی برای مطالعه جهت آمادگی برای امتحانات استفاده میکنند. این راهبردها به سطوح مختلفی از موفقیت منجر می‌شوند. درکل، از طریق مطالعه مطالب دوره به‌صورت انتخابی نمی‌توان به یک یادگیرنده موفقی تبدیل شد. درست است که گاهی‌اوقات برخی از یادگیرندگان سؤالات امتحان را به‌درستی پیش‌بینی میکنند، اما در برخی جلسات امتحانی، آنها اذعان میکنند که ای کاش رویکرد دیگری را اتخاذ می‌کردند. پیشنهاد ما برای رویکرد آمادگی برای امتحان این است که همه محتوای مرتبط را مرور کنید. با استفاده از این روش شما آمادگی بیشتری کسب خواهید کرد، مهم نیست که معلم یا استاد شما چه سؤال‌هایی در امتحان می‌دهد.
گاهی‌اوقات دانش آموز یا دانشجویی ممکن است راهنممود‌های ارزشمندی از دوستانش درباره آمادگی برای امتحان کسب کند. بااین‌حال، اگر آنها باور داشته باشند که همکلاسیهای آنها محتوای درس را بهتر فهمیده‌اند یا درباره آمادگی برای امتحان بیشتر می‌دانند، در چنین مواقعی نظر افراد دیگر ممکن است تأثیر منفی بر اعتمادبه‌نفس آنها داشته باشد. اگرچه بحث کردن درباره محتوای درس‌ها یا حتی مطالعه با همکلاسی‌ها مفید است، بااین‌حال، از برنامه خودتان برای موفقیت در امتحان مطمئن باشید.
هر سال ما جملات زیر را، اگرچه با جمله بندیهای مختلف می‌شنویم: ”من این نمره را نمی‌توانم باور کنم. من خیلی سخت مطالعه کرده بودم!“ یا ”من فکر می‌کردم واقعاً این موضوع را می‌دانستم. نمی‌توانم باور کنم که در امتحان خوب عمل نکرده‌ام!“ آیا اصطلاح ”توهم دانستن“ را شنیده اید. توهم دانستن به این واقعیت اشاره دارد که برخی از یادگیرندگان هنگامی‌که آنها واقعاً نمی‌دانند، فکر میکنند که بعضی چیزها را بلدند. چنین توهماتی زمانی ایجاد میشود که افراد، دانش خودشان را به‌درستی آزمون نمی‌کنند تا ببینند آیا درس را فهمیده‌اند و میتوانند مطالب ضروری را به خاطر بیاورند یا نه. متأسفانه، آنها منتظر بازخورد از طرف معلم یا استادانشان میمانند تا نمره امتحان را اعلام کنند و آنها بدانند که آیا مطالب را یاد گرفته‌اند یا نه. یکی از جنبه‌های مهم آمادگی برای امتحانات این است که نحوه خودارزشیابی درک فرد از مطالب دوره را یاد بگیریم. روش عمده برای خودارزشیابی، پیش‌بینی و پاسخ دادن به سؤالات است. به‌صورت ساده می‌توان گفت: اگر یادگیرنده ای سؤالاتی را در طول جلسات مطالعه طرح و به آنها پاسخ ندهد، او به‌صورت مناسبی خودش را برای امتحان آماده نکرده است!
همانطور که میدانید هدف یادگیری انتقال مطالب به حافظه درازمدت است، جایی‌که می‌توان اطلاعات را برای بازیابی ذخیره کرد. از طریق راهبردهای بسط معنایی و سازمان‌دهی می‌توان به این هدف دست یافت. بنابراین یادگیرندگانی که تنها از روشهای حفظ کردن، کپی‌برداری مجدد یا خواندن مجدد استفاده میکنند (راهبردهای مرور ذهنی)، ممکن است در یادآوری اطلاعات یا پاسخ دادن به سؤالات سطوح بالاتر در طول امتحان دچار مشکل شوند. هدف عمده این مقاله تشویق شما برای استفاده از راهبردهای مختلف مطالعه متناسب با انواع مختلف سؤالات امتحانی است.
چگونه من برنامه مطالعه را تنظیم کنم؟
ورزشکاران، موسیقی‌دانان، هنرمندان و نویسندگان موفق غالباً برنامه‌هایی برای تمرینات، آمادگی برای اجراها یا پیشرفت جهت دستیابی به اهدافشان دارند. برای مثال، رمان‌نویسان غالباً رئوس مطالب را می‌نویسند و صحنه‌ها و شخصیت‌ها را قبل از شروع نوشتن مشخص میکنند. نوازندگان اهداف تمرینی روزانه انتخاب میکنند و با دقت بر روی بخش‌های مجزایی از قطعات کار میکنند. دانشجویان نیز برای عملکردشان برنامه‌ریزی میکنند و دانش اکتسابی آنها با استفاده از آزمون‌هایی در طول دوره مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. بنابراین، زمان مناسب باید برای توسعه ”برنامه‌ریزی“ جهت آمادگی برای هر امتحان اختصاص یابد.
یک برنامه مطالعه مؤثر باید شامل این موارد باشد که کدام محتوا، چگونه و کی مرور خواهد شد. آن مطالب را در بخش‌های کوچکی برای مطالعه در طول روز تقسیم کند و سازمان دهید. همچنین آن باید شامل راهبردهای یادگیری و مطالعه متعددی باشد که به دانشجویان در پاسخ‌دادن درست به سؤالات سطح پایین و سطح بالا کمک کند. همان‌طورکه ممکن است حدس زده باشید، مدیریت زمان نقش مهمی در تنظیم برنامه مطالعه بازی می‌کند.
ما اکنون یک روش شش مرحله‌ای برای تنظیم برنامه مطالعه امتحانات را مرور خواهیم کرد:
مرحله ۱: محتوا و نوع سؤال امتحان را مشخص کنید
سؤالات امتحانی از منابع مختلفی طرح می‌شوند. حذف هر یک از منابع زیر می‌تواند منجر به اطلاعات ناکامل برای آمادگی امتحان گردد:
برنامه درسی دوره. برنامه درسی یا سرفصل‌های دوره منبع خوبی برای مشخص‌کردن محتوای دوره خاص در طول ترم است. آن معمولاً در جلسه نخست یا دومین جلسه توضیح داده میشود و شامل همه (یا بیشتر) تکالیف (برای مثال فصل‌های کتاب درسی، تمرین‌ها و مقاله‌ها) و همچنین تاریخ‌های امتحانی میشود. برخی از استادان اطلاعات بیشتری در مقایسه با استادان دیگر در مورد سرفصل ارائه می‌دهند. این می‌تواند دلیلی برای دامنه مختلف سرفصل‌های درسی از دو صفحه تا ۱۰ صفحه باشد. مروری بر سرفصل‌های دوره به شما کمک خواهد کرد تا مشخص کنید دقیقاً از کدام محتوا در امتحان سؤالاتی طرح خواهد شد. اگر سؤالاتی درباره اطلاعات برنامه درسی وجود داشته باشد، آنها را می‌توان در کلاس مطرح کرد. این مرور مانع از این میشود که شما در میانه راه آمادگی برای آزمون متوجه شوید که برخی از مطالب مورد نیاز برای امتحان را مطالعه نکرده‌اید.
فصل‌های کتاب درسی. بعد از بررسی فصل‌های کتاب‌های درسی برای امتحان مطمئن شوید که استادان تغییراتی در طول ترم ایجاد نکرده‌اند. اگر استادی بر فصل‌های خاصی یا کتاب‌هایی تأکید نکرده باشد، فرض را بر این قرار ندهید که از آن بخش در امتحان سؤالاتی طرح نخواهد شد. در هنگام شک‌وتردید، از استادان بخواهید تا مشخص کنند که آیا از مطالب خاصی در امتحان سؤال طرح خواهند کرد یا نه؟ درنهایت، مشخص کنید که شما مطالب هر فصل را چقدر خوب بلدید و تعیین کنید کدام فصل‌ها نیاز به مطالعه بیشتری دارند.
یادداشت‌های سخنرانی. یادداشت‌های خودتان را بررسی کنید و ببینید که آیا همه یادداشت‌های کلاسی را دارید یا نه. هنگامی‌که یادداشت‌ها تاریخ داشته باشند، مشخص‌کردن یادداشت‌های گم‌شده خیلی راحت خواهد بود. اگر یادداشت‌هایی را گم کرده باشید یا ناقص باشند، آنها را از دیگر دانشجویان بگیرید و کامل کنید. درنهایت، از استاد یا همکلاسی‌هایتان درباره بخش‌های مبهم یادداشت‌هایتان سؤالاتی را بپرسید.
امتحانات و کوئیزهای قبلی. تعدادی از استادان کپی امتحانات قبلی را بین دانشجویان توزیع میکنند، آنها را در کتابخانه قرار می‌دهند یا به دانشجویان این امکان را می‌دهند تا آنها را در دفتر کار خودشان مرور کنند. اگر استاد در مورد امتحانات چیزی نگفته باشد، از او بخواهید در صورت امکان امتحانات قبلی را مرور کند. هدف مرور امتحانات قبلی مشخص‌کردن موضوعات قبلی است که احتمالاً در امتحانات بعدی می‌آیند. اگرچه مرور امتحانات قبلی می‌تواند مفید باشد، فرض را بر این قرار ندهید که محتوای آزمون، یکسان خواهد بود. استادان غالباً کتاب‌های درسی یا محتوای دوره را تغییر می‌دهند و برگه‌های امتحانی این تغییرات را نشان می‌دهند.
در زیر برخی از سؤالاتی‌که ممکن است بخواهید هنگام مرور امتحانات قبلی مورد توجه قرار دهید، ارائه شده است: آیا استاد شما تمایل به پرسیدن سؤالات از همه بخش‌های مهم دوره را دارد یا او می‌خواهد به برخی حوزه‌های خاص تمرکز کند؟ آیا سؤالات هم از کتاب‌های درسی و هم بحث‌های کلاسی طرح خواهد شد یا یکی از منابع اطلاعاتی به نفع دیگری کنار گذاشته میشود؟ از کدام نوع سؤالات در امتحان می‌آید؟ آیا از سؤالات مربوط به واقعیت‌ها در امتحان می‌آید یا سؤالاتی از سطوح بالای تفکر نظیر حل مسئله، ارائه نظر یا تحلیل اطلاعات مطرح خواهد شد؟
برگه‌های توزیع‌شده توسط استاد. مرور خودتان را به یادداشت‌های کلاسی و مطالب کتاب درسی محدود نکنید. بسیاری از استادان خلاصه‌ها، رئوس مطالب، فهرست اصطلاحات، نمونه مسائل، نقشه‌ها یا نمودارهایی در کلاس به دانشجویان می‌دهند که اطلاعاتی برای امتحان فراهم می‌نمایند. هر نوع اطلاعاتی‌که استادتان به شما می‌دهند احتمالاً مهم هستند. بر روی برگه‌هایی که دریافت می‌کنید برچسب بزنید و تاریخ بنویسید. برچسب یا عنوان‌گذاری باید موضوع سخنرانی‌که مطالب مربوط به آن هستند را مشخص کند. بهتر است این برگه‌ها را به یادداشت‌های خودتان بچسبانید تا آنها را گم نکنید.
اطلاعاتی از دانشجویان دیگر. آیا شما در طول ترم در برخی کلاس‌ها غیبت داشته‌اید؟ آیا در آن جلسات مطالبی مطرح شده است که شما آنها را متوجه نشده‌اید؟ درباره این مطالب از دانشجویان دیگر کلاس سؤالاتی بپرسید؟ افزون بر این، ببینید که آیا شما از مشارکت در جلسات مطالعه گروهی سود می‌برید یا نه؟
اطلاعاتی از آخرین جلسه کلاس قبل از امتحان. محتوای مورد نظر برای امتحان را قبل از کلاس مرور کنید تا برای پرسیدن سؤال‌ها در کلاس آمادگی بیشتری داشته باشید و پاسخ‌های استاد به سؤال‌های دیگر دانشجویان را بهتر درک کنید. اگرچه دانشجویان میتوانند اطلاعات مهمی درباره دوره از هر جلسه درس یاد بگیرند، آخرین جلسه قبل از امتحان، به‌طور خاص، به دلایل متعددی مهم است. نخست اینکه استاد ممکن است مرور کوتاهی از امتحان از طریق بحث درباره محتوا و شکل آزمون (یعنی تعداد سؤال‌های تشریحی و آزمون عینی) ارائه دهد. ثانیاً استادان ممکن است توصیه‌های نهایی نظیر ”توجه ویژه‌ای به ….. داشته باشید“ یا ”مطمئن باشید که نظر اجمالی به ….. انداخته‌اید“ فراهم نمایند. ثالثاً استادان ممکن است اطلاعات مهمی از طریق شیوه‌ای‌که آنها به سؤال‌های دانشجویان پاسخ می‌دهند منتقل کنند.
اطلاعات درباره شکل امتحان می‌تواند در تعیین راهبردهای مطالعه مفید باشد. آیا امتحان ترکیبی از سؤال‌های تشریحی و عینی (برای مثال، چندگزینه‌ای یا صحیح و غلط) است یا امتحان تنها از یک نوع سؤال تشکیل خواهد شد؟ استاد می‌تواند دانش گسترده‌ای را از طریق استفاده از سؤال‌های عینی تحت پوشش قرار دهد، زیرا این سؤالات را به‌سرعت می‌توان پاسخ داد. بااین‌حال، سؤال‌های تشریحی معمولاً دامنه محدودی از دانش را مورد سنجش قرار می‌دهند، چون‌که آنها زمان زیادی برای پاسخ‌دادن می‌طلبند. انتخاب راهبردهای مطالعه برای امتحان به نوع آزمون و ماهیت مطالب دوره بستگی دارد. برای مثال، تمرکز بر سوال‌های جمع‌بندی بعد از هر جلسه درس ممکن است در آماده‌شدن برای امتحان تشریحی خیلی مهم باشد؛ درحالی‌که تمرکز بر اطلاعات واقعیتی ممکن است هنگام مطالعه برای امتحانات عینی خاص اهمیت زیادی داشته باشند.
مرحله ۲: محتوا را به بخش‌هایی تفکیک کرده و سازمان دهید
بسیاری از دانشجویان کتاب‌های درسی و یادداشت‌های خودشان را باز میکنند و به خواندن کل محتوا به‌صورت متوالی می‌پردازند. آنها بر تاریخ‌ها، واقعیت‌ها، فرمول‌ها یا تعاریف موجود در کتاب‌های درسی یا یادداشت‌های سخنرانی تمرکز میکنند. غالباً مطالعه کتاب‌های درسی و مطالعه یادداشت‌های کلاسی به‌عنوان فعالیت‌های جداگانه و مجزایی در نظر گرفته می‌شوند. در این رویکرد مشکل این است که خیلی راحت ایده‌ها و موضوعات مهم دوره گم می‌شوند. یک رویکرد جایگزین استفاده از مطالعه موضوعی است که شامل سازمان‌دهی همه مطالب مرتبط پیرامون موضوع خاص می‌باشد. برای مثال، یک واحد درسی در تاریخ که بحث جنگ‌های مختلف را مطرح می‌کند، ممکن است به‌صورت زیر سازمان‌دهی شود: دلایل، جنگ‌های اصلی، رهبران نظامی و پیامدهای اقتصادی و سیاسی (مقوله‌های تکرارپذیر در یک ماتریس). همه اطلاعات واقعیتی را می‌توان در درون هر یک از مقوله‌های تکرارپذیر مورد مطالعه قرار داد.
مزیت مطالعه موضوعی این است که دانشجویان را مجبور می‌کند تا مشخص کنند کدام موضوعات اهمیت بیشتری دارند و همچنین باعث میشود آنها اطلاعات سخنرانی‌ها و فصل‌ها در کتاب درسی را یکپارچه سازند. در اینجا پیشنهادهایی برای استفاده از این رویکرد وجود دارد: نخست اینکه سرفصل‌های درس، فصل مقدماتی و یادداشت‌های سخنرانی را بخوانید تا ببینید که آیا استاد یا مؤلف کتاب درسی موضوعات آن درس را مشخص کرده‌اند یا نه. مرور فهرست محتوا در کتاب درسی می‌تواند در شناسایی موضوعات مفید باشد. ثانیاً مشخص کنید چگونه سخنرانی‌ها به مطالب در کتاب درسی ارتباط پیدا میکنند. درنهایت، سعی کنید مطالب مرتبط از کتاب‌های درسی و سخنرانی‌ها را یکپارچه سازید.
همان‌طورکه در مثال قبلی مطالعه جنگ‌ها در تاریخ شرح داده شد، یک روش سودمند برای تعیین موضوعات اصلی، استفاده از بازنمایی‌ها برای بیشتر مطالب تا حد ممکن می‌باشد. چنین بازنمایی‌هایی می‌تواند در سازمان‌دهی مطالب و ایجاد سؤالات امتحانی احتمالی مفید باشند.
مرحله ۳: راهبردهای مطالعه خاص را مشخص کنید
جدول ۱ فهرستی از راهبردهای یادگیری‌که می‌توان در برنامه‌ریزی مطالعه استفاده کرد را مشخص می‌سازد. شما ممکن است یک یا چند نوع از این راهبردها را هنگام آمادگی برای امتحانات بسته به پیچیدگی مطالب و تجربه شخصی خودتان از اینکه کدام راهبردها به بهترین نحو برای شما عمل میکنند، استفاده نمایید.
پیش‌بینی سؤالات امتحانی. راهبردهای اصلی مطالعه معنولاً بر پیش‌بینی سؤال‌های امتحانی متمرکز هستند. اگر شما روشهای خواندن کتاب‌های درسی و یادداشت‌برداری از سخنرانی کلاسی را خوب بلد باشید، می‌توانید سؤالات مرتبط به محتوای درسی خودتان را طرح نمایید و به آنها پاسخ دهید (برای آگاهی از روشهای مطالعه و یادداشت برداری می توانید از مشاوره تخصصی در مرکز جوانه رشد تبریز با هماهنگی قبلی با شماره ۰۹۱۴۶۳۴۷۰۹۸ بهره مند شوید). بنابراین، مجبور نیستید از چک‌نویس شروع کنید. سؤالات آیینه‌ای یا انعکاسی و جمع‌بندی در مورد مطالب سخنرانی برای مطالعه مفید خواهند بود. سؤالات کتاب درسی شما یا سؤالات ایجادشده توسط خودتان از تیترها و عناوین، منبع مفید دیگری هستند. درنهایت، بازنمایی‌های توسعه‌یافته بعد از خواندن یا یادداشت‌برداری می‌تواند به ایجاد و طرح سؤالات کمک کنند. اگر شما چنین بازنمایی‌هایی را توسعه نداده‌اید، باید به ایجاد بازنمایی‌ها در طول دوره آمادگی نهایی خودتان برای امتحان اقدام نمایید.
جدول ۱ راهبردهای مطالعه برای استفاده در برنامه‌ریزی مطالعه
| راهبردهای آمادگی | راهبردهای مرور |
| ایجاد بازنمایی‌ها و مشخص‌کردن سؤالات امتحانی احتمالی | تکرار بازنمایی‌ها یا پاسخ به سؤالات طرح‌شده توسط خود فرد |
| رئوس مطالب یا طرح کلی | ازبرخوانی نکات اصلی از رئوس مطالب یا طرح کلی |
| خلاصه‌کردن | ازبرخوانی با صدای بلند |
| پیش‌بینی سؤالات تشریحی | پاسخ‌دادن به سؤالات تشریحی |
| فهرست‌کردن مراحل در یک فرایند | ازبرخوانی مراحل از حافظه |
| خواندن سؤالات کتاب درسی | پاسخ‌دادن به سؤالات کتاب درسی |
| مشخص‌کردن سؤالات طرح‌شده توسط خود فرد از کتاب درسی | پاسخ‌دادن به سؤالات طرح‌شده توسط خود فرد |
| آماده‌سازی مطالب برای مطالعه گروهی | توضیح مطالب برای اعضای گروه |
| ایجاد کارت‌های سوال | ازبرکردن پاسخ‌ها |
| ایجاد کارت‌های فرمول | تمرین فرمول‌های نوشتاری |
| ایجاد کارت‌های مسئله | کار بر روی مسائل |
| مشخص‌کردن سؤالات آیینه‌ای و جمع‌بندی از یادداشت‌ها | پاسخ‌دادن به سؤالات آیینه‌ای و جمع‌بندی |
| تهیه خودآزمایی | اجرای خودآزمایی |
| اقتباس از وان‌بلرکوم (۲۰۱۲) |
هدف از راهبرد بسط‌وگسترش این است که شما را به‌صورت فعالانه در محتوا درگیر سازد، طوری‌که بر مرتبط‌‌‌‌ترین مطالب هنگام آماده‌شدن برای امتحان تمرکز کنید. نتیجه یا بهره کار اضافی‌که شما برای تکمیل این تکالیف انجام دادید، هم‌اکنون هنگام استفاده از این سؤال‌ها برای خودارزیابی عاید شما میشود.
به‌طور طبیعی، برای اینکه خودآزمایی بهینه باشد سؤالاتی‌که شما از یادداشت‌های سخنرانی و مطالب کتاب درسی طرح می‌کنید لازم است به‌درستی سؤالات احتمالی‌که ممکن است در امتحان پرسیده شود را تحت پوشش قرار دهند. افزون بر این، سؤالات خودآزمایی شما باید انواع سؤالاتی‌که در امتحان خواهند آمد را منعکس کنند. برای مثال، اگر امتحان مستلزم پاسخ تشریحی با هدف تفکر سطح بالا باشد، ایجاد سؤالات خودآزمایی سطح پایین‌تر به‌تنهایی ممکن است شما را برای امتحان آماده نکند. سؤالات سطح پایین میتوانند شامل پاسخ‌های مربوط به واقعیت‌ها، تاریخ‌ها و اصطلاحات یا فهرست‌ها باشند. سؤالاتی که با چه کسی … ؟ کدام … ؟ کی … ؟ و کجا … ؟ شروع می‌شوند برای سؤالات سطح پایین مناسب‌اند.
سؤالات سطح بالا مستلزم این هستند که شما اطلاعات آموخته‌شده را در یک موقعیت جدید به کار بگیرید (نظیر حل مسائل)، اطلاعات را تحلیل کنید (نظیر مقایسه و مقابله اطلاعات)، ارزش اطلاعات را ارزیابی کنید، برنامه یا راه‌حل جدید را ایجاد کنید. نمونه‌های زیر میتوانند در تنه سؤال‌های سطح بالا قرار گیرند: چرا … ؟ چگونه … ؟ چه اتفاق می‌افتد اگر … ؟ چگونه A بر B تأثیر می‌گذارد؟ مزایا و معایب … چیست؟ نقاط ضعف و قوت … چیست؟ تفاوت بین … و … چیست؟ نظر شما درباره … چیست؟ فهرستی از دیگر سؤالات سطح بالاتر که می‌توان در امتحانات دوره‌های مختلف پرسید را تهیه کنید.
شکل ۱ چهار نوع کارت مطالعه مختلف را نشان می‌دهد که دانشجویان میتوانند برای دوره‌های مختلف به کار بگیرند. توجه دارید که کارت‌های مطالعه می‌تواند هم شامل سؤالات سطح بالا و هم سؤالات سطح پایین باشند. کارت مطالعه می‌تواند بر یک نکته اصلی متمرکز شود یا اطلاعات زیادی را در مورد موضوع ترکیب کند. در این روش، شما می‌توانید تعداد کارت‌های مورد نیاز برای ایجاد را کاهش دهید.
هنگامی‌که شما به شب قبل از امتحان نزدیک می‌شوید، نباید کتاب درسی یا یادداشت‌های کلاسی را دوباره بخوانید، بلکه به‌جای آن بازنمایی‌هایی‌که توسعه داده‌اید را به همراه سؤالات، کارت‌های یادداشت و خلاصه‌ها، همانند مطالب مرور اصلی استفاده کنید.
مرحله ۴: زمان مورد نیاز برای هر راهبرد را مشخص کنید
راهبردهای مختلف مطالعه، مقادیر متفاوتی از زمان را می‌طلبند. برای مثال، ایجاد کارت‌های مطالعه برای مرور تعاریف اصطلاحات اغلب مستلزم زمان کمتری در مقایسه با توسعه بازنمایی محتوا در یک فصل یا خلاصه‌کردن داستان کوتاه می‌باشد. بنابراین، بعد از مشخص‌کردن نحوه مطالعه برای یک آزمون، برآورد مقدار زمان مورد نیاز مهم است. هیچ‌کس نمی‌تواند به‌دقت زمان مورد نیاز برای جلسات مطالعه برنامه‌ریزی‌شده را پیش‌بینی کند. برنامه‌ریزی باید بر اساس تجارب قبلی شما باشد و آن را زمانی‌که مهارت بیشتری در استفاده از یک راهبرد کسب می‌کنید تعدیل نمایید.
| جلو یا روی کارت | پشت کارت |
| دلایل {…} چیست؟ | دلایل عبارت‌اند از: ۱٫ ۲٫ ۳٫ |
| تفاوت بین ………. و ………. چیست؟ | تفاوت‌ها شامل: ۱٫ ۲٫ ۳٫ |
| ۷۴۲/۰ کیلوگرم را به گرم تبدیل کنید | 724 گرم = ۱ کیلوگرم ÷ ۱۰۰۰گرم × ۷۴۲/۰ کیلوگرم |
| راهبردهای یادگیری | فنون یا روش‌هایی که دانشجویان برای کسب اطلاعات استفاده میکنند. مرور ذهنی (مانند خط‌کشیدن زیر مطالب) بسط‌وگسترش (مانند قیاس) سازمان‌دهی (مانند تهیه رئوس مطالب یا طرح کلی و ترسیم نقشه) راهبردهای یادگیری خاص که در انتقال اطلاعات به LTM موثر هستند. |
شکل ۱ نمونه‌هایی از انواع مختلف کارت‌های مطالعه
مرحله ۵: برای هر یک از راهبردهای مطالعه در برنامه هفتگی، زمانی را اختصاص دهید
برای هر امتحانی‌که دارید، مقدار زمان مورد نیاز برای هر یک از راهبردهای مطالعه را در نظر بگیرید و سپس زمان را در برنامه هفتگی خود برای هر راهبرد مشخص کنید. برای مثال، در برخی موارد شما ممکن است به یک یا دو روز برای آمادگی جهت امتحانات یا آزمون‌های کوتاه نیاز داشته باشید، ولی برای امتحانات جامع شاید به یک هفته یا بیشتر برای آمادگی وقت لازم دارید. پیشنهاد ما این است که شما در مطالعه توزیع‌شده در مقابل مطالعه فشرده درگیر شوید. ما این را با اطمینان کامل می‌گوییم. اگرچه تمرین فشرده ممکن است گاهی اوقات در یادگیری مقدار زیادی از اطلاعات در کوتاه‌مدت مؤثر باشد، بااین‌حال، اگر یادداری اطلاعات هدف باشد آن یک روش ضعیفی برای یادگیری است. پژوهش‌های آزمایشی نشان داده‌اند که تمرین توزیع‌شده یادگیری معنی‌دار و طولانی‌مدت را بهبود می‌بخشد. درباره امتحاناتی‌که شما از تمرین توزیع‌شده استفاده کرده‌اید فکر کنید. چه مقدار از محتوا را چند روز بعد از امتحان به یاد آورده‌اید؟
وان‌بلرکم (۲۰۱۲) نکته مهم دیگری درباره تمرین توزیع‌شده بیان می‌کند. بسیاری از دانشجویان بر این باورند که صرفاً توزیع‌کردن فصل‌ها یا موضوع‌های مورد مطالعه بر چندین روز تمرین توزیع‌شده را تشکیل می‌دهد. درحالی‌که، تمرین توزیع‌شده در واقع به معنای مطالعه مطالب یکسان در طول چند روز می‌باشد. برای مثال، اگر نخستین روز برنامه مطالعه شما برای یک دوره تحصیلی بر اساس این کتاب باشد، شما ممکن است یک ساعت جهت آمادگی مطالب برای سامانه پردازش اطلاعات و راهبردهای یادگیری مرتبط صرف کنید. در روز بعد، شما ممکن است یک ساعت برای آماده‌کردن مطالب فصل مدیریت زمان و اهمال‌کاری و همچنین ۲۰ دقیقه برای مرور مطالب سامانه پردازش اطلاعات در نظر بگیرید. در روز سوم، شما به یک موضوع جدیدی می‌پردازید، اما همچنین ۱۰ دقیقه برای مرور سامانه پردازش اطلاعات و ۲۰ دقیقه برای مرور مدیریت زمان و اهمال‌کاری اختصاص می‌دهید. توزیع‌کردن مطالب درسی به این شیوه فرصت‌هایی را در اختیار شما قرار می‌دهد تا مطالب را مرور ذهنی کنید، بسط‌وگسترش دهید و سازمان‌دهی کنید، که از رمزگردانی حافظه بلندمدت حمایت می‌کند و سبب یادگیری شما میشود.
مرحله ۶: در صورت نیاز برنامه خود را تغییر دهید
عامل مهم و کلیدی در موفقیت با تمرین توزیع‌شده پیروی از برنامه زمان‌بندی مطالعه می‌باشد. بااین‌حال، واقعیت این است که وقتی شما برنامه‌ریزی می‌کنید به این معنا نیست که همیشه باید از آن پیروی کنید. عوامل زیادی در تغییر برنامه تأثیرگذارند نظیر غیرقابل‌دسترس‌بودن مطالب خاص مورد مطالعه یا اینکه شما احساس نیاز بکنید تا مطالب خاصی را مرور کنید که هنوز آنها را درک نکرده‌اید یا به خاطر نسپرده‌اید. افزون بر این، دانشجویان به دلیل برآورد نادرست زمان مورد نیاز برای مطالعه میتوانند برنامه اولیه خودشان را تغییر دهند. بازتاب دانشجوی زیر مزایای تمرین توزیع‌شده را بحث می‌کند، ولی نیاز به انعطاف‌پذیری را نیز مورد تأکید قرار می‌دهد.
بازتاب‌های دانشجویان
من چند ماه پیش در دوره آموزشی این کتاب شرکت کردم و آن روش آمادگی برای امتحان من را تغییر داد. در ابتدای دوره من خیلی خوش‌بین نبودم. با خودم می‌گفتم که من از قبل مهارت‌های کافی برای مطالعه دارم و فکر نمی‌کردم که تعدیل یا تغییر در آن ضروری است. بااین‌حال، راهبردهای آموزش داده‌شده در طول دوره درباره نحوه ایجاد برنامه‌های مطالعه خوب در آمادگی برای امتحان خیلی مفید بود. صادقانه بگویم، آمادگی امتحان من قابل‌قبول و شاید تا حدودی بالای میانگین بود، اما راهبردهای کتاب واقعاً در پیشرفت من در دانشگاه نقش عمده‌ای داشتند. من یاد گرفتم تا برنامه مطالعه را با حداقل یک و نیم هفته کامل قبل از امتحان تنظیم کنم.
برای امتحان نهایی ریاضی ۲، من برنامه دوهفته‌ای در نظر گرفتم و برای هر روزم بخش‌های خاصی را در برنامه‌ام قرار دادم. چیزی که آن را اثربخش‌تر می‌کرد این بود که مطالب هر روز بر اساس مطالب روزهای دیگر استوار بود، و بخاطر اینکه من باید پیوندی بین مفاهیم ایجاد می‌کردم، مطمئن بودم که یادگیری طوطی‌وار اتفاق نمی‌افتد. البته پیروی کامل از برنامه خیلی دشوار بود، بنابراین برخی روزها من آنچه در برنامه گنجانده بودم را نتوانستم انجام دهم. همانطور که کتاب پیشنهاد می‌کند وقتی این اتفاق می‌افتد شما می‌توانید برنامه خود را دوباره بر اساس زمان باقی‌مانده تا امتحان تنظیم کنید، و درنهایت، همانطور که کتاب توصیه کرده بود، من سه روز آخر را برای خودآزمایی اختصاص دادم. تلاش برای مشابه‌سازی محیط امتحان تا حد ممکن به من خیلی کمک کرد. من حداقل پنج یا شش تمرین امتحان را در سه روز آخر انجام دادم.
با توجه به راهبردهای ارائه‌شده در کتاب، من مهارت‌های مطالعه را توانستم در خود تقویت کنم. عامل کلیدی این است که تا حد ممکن از برنامه خودتان پیروی کنید. گاهی اوقات تکالیف خاصی را نمی‌توانید انجام دهید، اما شما باید در انجام آن پافشاری کنید. این ممکن است یک بیان پیش‌پاافتاده باشد ولی اگر شما یک فعالیت را به‌صورت منظم انجام دهید، در آن مهارت بیشتری کسب می‌کنید، و هرچه بیشتر تمرین کنید به‌احتمال بیشتری این تمرین‌ها به‌صورت عادت درمی‌آیند.
بازتاب دانشجوی زیر نشان می‌دهد که یادگیری راهبردهای جدید زمان‌بر هستند. شما به سؤالی که در آخرین جمله آن مطرح شده است، چه پاسخی می‌توانید بدهید؟
بازتاب‌های دانشجویان
من فصل آمادگی برای امتحان را مطالعه کرده‌ام و تلاش می‌کنم راهبردهای طرح و پاسخ به سؤالات را برای امتحان بعدی در درس انسان‌شناسی اجرا کنم. من رئوس مطالب فصل‌های مورد نظر را تهیه می‌کنم، واژگان کلیدی را مطالعه می‌کنم، و سؤالاتی که فکر می‌کنم در امتحان می‌آیند را طرح می‌کنم. من فکر می‌کنم که همه‌چیز ممکن را برای آمادگی جهت امتحانم انجام می‌دهم. چرا من احساس اعتمادبه‌نفس نمی‌کنم؟ سؤالات متعددی وجود دارند که احتمال آمدن آنها در امتحان وجود دارد. نمی‌دانم که آیا سؤالات کافی طرح کرده‌ام یا نه. به نظر استادم آمادگی برای امتحان آسان است درحالی‌که این‌چنین نیست. من هرگز مطمئن نبودم که کدام سؤالات را استادم در امتحان خواهد داد. همه‌چیز برای من مهم به نظر می‌‌‌‌‌‌‌رسید! من چطور با این شرایط کنار بیایم؟
نمونه‌ای از برنامه‌ریزی برای مطالعه
شکل ۲ یک برنامه مطالعه تنظیم‌شده توسط یکی از دانشجویان در درس رشد کودک را نشان می‌دهد. هنگامی‌که شما روش‌ها را مرور می‌کنید، درباره نحوه تنظیم برنامه خودتان برای امتحانات دروس مختلف فکر کنید.
| روز | راهبرد مطالعه | زمان | تکمیل |
| دوشنبه | مطالعه مجدد فصل ۱۰ و طراحی سوالات از عناوین (A) | 2 ساعت | Î |
| ایجاد کارت‌های مطالعه برای واژگان کلیدی (B) | Î | ||
| تهیه فهرستی از یافته‌های مهم پژوهشی (C) | Î | ||
| سه‌شنبه | پاسخ به سوالات طراحی‌شده از فصل‌های ۱۰ و ۱۱ و یادداشت‌های سخنرانی مرتبط با آن (D) | 2 ساعت | Î |
| مرور کارت‌های مطالعه (E) | Î | ||
| چهارشنبه | ایجاد سه بازنمایی از محتوا و طرح سوالات احتمالی امتحان و پاسخ به آنها (F) | 5/1 ساعت | Î |
| مرور مطالب سخنرانی که در متن کتاب تاکید نشده است (G) | Î | ||
| پنج‌شنبه | مرور بخش خلاصه پایان فصل‌ها (H) | 2 ساعت | Î |
| تهیه فهرست کوتاهی از سوالات تشریحی ممکن از سوالات جمع‌بندی، سخنرانی‌ها، بازنمایی‌ها و کتاب‌های درسی (تمرکز بر نظریه‌ها و ویژگی‌های رشدی) (I) | Î | ||
| تهیه رئوس مطالب یا ایجاد بازنمایی‌هایی جهت استفاده در پاسخ به سوال‌ها (J) | Î | ||
| مرور کارت‌های مطالعه (K) | Î | ||
| یافته‌های پژوهشی (L) | Î | ||
| جمعه | شرکت در امتحان |
شکل ۲ برنامه مطالعه جنیس
محتوای تحت پوشش و نوع سؤال
جنیس برای امتحان درس رشد انسان آماده میشود که شامل ۳۰ سؤال چندگزینه‌ای و چهار سؤال تشریحی کوته پاسخ می‌باشد. استادش تأکید کرده بود که امتحان شامل دو فصل از رشد نوجوانی و یادداشت‌های کلاسی مرتبط با آن خواهد بود. جنیس یکی از فصل‌ها را به‌صورت کامل خواند و فصل دیگر را به‌صورت اجمالی مطالعه کرد. او از تاریخ یادداشت‌هایش متوجه شد که لازم است کپی یادداشت‌های یکی از جلسات را از دوستش بگیرد.
سازمان‌دهی محتوا برای مطالعه
دو فصل و یادداشت‌های کلاس درس در مورد رشد فیزیکی، عقلانی، اجتماعی و شخصیت در نوجوانی بودند. جنیس کتاب درسی و یادداشت‌های کلاسی را مرور کرد و به این نتیجه رسید که بهتر است موضوع‌های سازمان‌دهی برای مرورش را بر اساس چهار موضوع باشد. کتاب درسی قبلاً حول این موضوعات سازمان‌دهی شده بودند، و یادداشت‌های سخنرانی لازم بود تا با این آرایش سازمان‌دهی شوند. به‌خاطر اینکه او از برگه‌های کلاسور برای همه یادداشت‌هایش استفاده کرده بود، برای او آسان بود که یادداشت‌هایش را به ترتیب‌های متفاوتی قرار دهد.
بر اساس ملاقات او با استادش و همچنین مرور سرفصل‌های ترم، جنیس تصمیم گرفت تا (الف) اصطلاحات کلیدی موجود در کتاب و یادداشت‌های کلاسی، (ب) یافته‌های پژوهشی مهم، (ج) نظریه‌های رشد، و (د) رفتار خاص نوجوانان در هر یک از چهار حیطه را یاد بگیرد.
تشخیص راهبردهای خاص مطالعه
جنیس تصمیم گرفت تا برای همه اصطلاحات مهم در دو فصل و همچنین اصطلاحات ارائه‌شده توسط استادش کارت‌های مطالعه تهیه کند. تعاریف به زبان و با کلمات خودش نوشته شده بودند، به‌جای اینکه واژه به واژه از متن کتاب باشند، بنابراین او مطمئن بود که هرکدام از اصطلاحات را فهمیده است. او همچنین مثال‌هایی را در بخش‌های مختلف اضافه کرد تا یادآوری محتوای خاص درس را افزایش دهد. برای مثال، یک اصطلاح کلیدی افسانه شخصی بود. افسانه شخصی به‌عنوان یک باور در نوجوانی تعریف میشود که شخص منحصربه‌فرد و خاص است و از قوانینی که بقیه جهان را اداره می‌کند، مستثنی می‌باشد. جنیس در پشت کارت مطالعه خود نوشت: باوری‌که فرد خاص است طوری‌که اتفاقات بد، دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهند نه خودش را (برای مثال، افراد دیگری که رابطه جنسی برقرار میکنند حامله می‌شوند، نه خود او).
یکی از موضوعاتی‌که در کتاب درسی و یادداشت‌های سخنرانی بحث شده بود، اختلالات خوردن بود. او فکر کرد که مقایسه سه نوع اختلال خوردن – چاقی، بی‌اشتهایی و جوع – در یک شکل ماتریسی می‌تواند مفید باشد. شکل ۳ ماتریسی که او درست کرده است را نشان می‌دهد.
| اختلالات خوردن | ||||||
| چاقی | بی اشتهایی | جوع | ||||
| توصیف: | وزن زیاد | گرسنگی‌دادن به خود | پرخوری‌کردن/ خود را وادار به استفراغ‌کردن | |||
| علت: | پرخوری | احتمالاً به فشارهای اجتماعی مرتبط است/ اختلال روان‌شناختی | احتمالاً به مواد شیمیایی مغز ارتباط دارد/ اختلال روان‌شناختی | |||
| خطر سلامتی: | مرگ زودرس/ مشکلات مزمن سلامتی | مرگ/ افسردگی | افسردگی/ ناراحتی معده/ مشکلات پوستی/ از دست‌دادن پوست | |||
| مداخله: | رژیم غذایی/ ورزش | درمان یا معالجه/ بستری‌کردن در بیمارستان | درمان یا معالجه | |||
شکل ۳ ماتریسی‌که اختلالات مختلف خوردن را نشان می‌دهد.
از ماتریس او می‌توان هم سؤالات چهارگزینه‌ای و هم سؤالات تشریحی را شناسایی کرد. شکل زیر نمونه‌هایی از سؤالاتی‌که او طرح کرده و در مطالعه یادداشت‌های خودارزیابی به آنها پاسخ داده بود را نشان می‌دهد.
| چندگزینه‌ای درمان کدام یک از اختلالات خوردن زیر بدون بستری‌شدن در بیمارستان دشوار است؟ (الف) چاقی (ب) بی‌اشتهایی (ج) جوع (د) همه موارد وادارکردن خود به استفراغ یکی از مشکلات عمده تجربه‌شده نوجوانان دارای ………………… است. (الف) سوزاک (ب) بی‌اشتهایی (ج) جوع (د) تبخال اگر شما به صورت گروهی مطالعه می‌کنید و تکلیف شما نوشتن سوالات چندگزینه‌ای است، از شما ممکن است خواسته شود تا گزینه‌های نادرست را هم در آن بگنجانید. بااین‌حال، اگر شما سوال‌های چهارگزینه‌ای زیادی برای خودتان طرح می‌کنید، لازم نیست زمان زیادی را صرف نوشتن گزینه‌های نادرست بکنید.تشریحی سه نوع اختلال خوردن متفاوت که توسط نوجوانان تجربه میشود را با هم مقایسه کنید.علل اختلالات متفاوت خوردن در نوجوانان را بحث کنید. |
او ماتریس دیگری را برای مقایسه رشد فیزیکی در دختران و پسران و ماتریس سوم را در مورد بیماری‌های جنسی سرایتی معمول ایجاد کرد. درنهایت، او یک بازنمایی توالی در زمینه مراحل مختلف رشد اخلاقی به وجود آورد. او این توالی را در درک و یادآوری این نظریه مهم رشد مفید یافت. در هر مورد، او تلاش کرد تا سؤالاتی‌که ممکن است در امتحان بیایند را پیش‌بینی کند.
به دلیل اینکه او به‌دقت مطالعه و سؤالاتی از عناوین طرح کرد، و زیر پاسخ‌هایی سؤالات برای فصل اول را خط کشید. بنابراین، او تنها می‌توانست پاسخ به سؤالات فصل اول را مرور کند. بااین‌حال، برای فصل دوم، او لازم بود تا مطالب را مجدداً بخواند، سؤال‌هایی طرح کند و زیر پاسخ‌ها در کتاب درسی‌اش خط بکشد.
درنهایت او سؤالات مطرح‌شده از یادداشت‌هایش را مرور کرد و تلاش کرد تا مطالبی‌که در سؤالاتش از کتاب درسی‌اش تحت پوشش قرار نگرفته است را مشخص کند. به خاطر اینکه استادش علاقه‌مند به تفاوت‌های فرهنگی در رشد نوجوانی بود، مطالب قابل‌ملاحظه‌ای در یادداشت‌های کلاسی وجود داشت که در کتاب درسی نبودند.
مشخص‌کردن زمان مورد نیاز برای هر راهبرد
در تعیین مقدار زمان مورد نیاز برای هر راهبرد، جنیس موارد زیر را در نظر گرفت: (الف) دانش و تجربه‌اش در استفاده از راهبرد، و (ب) زمانی‌که او فکر می‌کرد برای انجام هر یک از راهبردها مورد نیاز است. برای مثال، او فکر می‌کرد که نوشتن تعاریف اصطلاحات کلیدی بر روی کارت‌های مطالعه را او می‌تواند در ۳۰ دقیقه انجام دهد، اما ایجاد سه بازنمایی ممکن است یک‌ونیم ساعت وقت او را بگیرد. به‌خاطر اینکه او عناوین یک‌فصل را به سؤالاتی تبدیل کرد، او فکر می‌کرد که این فصل را می‌تواند در ۲۰ دقیقه مرور کند. بااین‌حال، او هنگام خواندن فصل دوم سؤالاتی طرح نکرد. او لازم بود تا فصل را مجدداً بخواند و سؤالاتی طرح کند. او برآورد می‌کرد که ممکن است حداقل یک ساعت زمان برای این کار مورد نیاز باشد.
تخصیص زمان برای هر راهبرد مطالعه در برنامه زمان‌بندی هفتگی
جنیس چهار درس دیگر نیز داشت و نمی‌توانست مطالعه آنها را به‌خاطر آمادگی برای امتحان درس رشد کودک خودش متوقف سازد. برای مثال، او همچنین یک آزمون کوتاه ریاضی داشت و مجبور بود یک مقاله کوتاهی برای درس انگلیسی‌اش بنویسد. بنابراین، تکلیفش ادغام آمادگی برای امتحان با دیگر فعالیت‌های یادگیری و مطالعه‌اش بود.
جنیس همه فعالیت‌های برنامه مطالعه‌اش را از A تا L نام‌گذاری کرد. این نام‌گذاری به او این امکان را می‌داد تا هر یک از فعالیت‌هایش در برنامه هفتگی را با یک حرف مشخص کند. با استفاده از این روش، او مجبور نبود توصیف فعالیت‌های مطالعه‌اش را در برنامه هفتگی خودش مجدداً رونویسی کند. او صرفاً هنگام مطالعه به برنامه خودش مراجعه می‌کرد. توجه به شکل ۲ نشان می‌دهد که او جلسات مطالعه‌اش را با فصلی‌که قبلاً به‌دقت مطالعه نکرده بود، شروع کرده است. جنیس همچنین زمانی را در طول روز برای مطالعه امتحان رشد کودکش درنظرگرفت، طوری‌که او هر بعدازظهر برای درس‌های دیگرش وقت داشت.
برنامه مطالعه جنیس برای ارائه یک نمونه عینی از نحوه ایجاد چنین برنامه‌ای مطرح شد. این برنامه‌ها می‌تواند از یک درس به درس دیگر و از دانشجویی به دانشجوی دیگر، بسته به ماهیت محتوا و توانایی دانشجو متفاوت باشد. برای مثال، برنامه مطالعه برای درس ریاضی می‌تواند شامل تشخیص انواع مختلف مسائل موردمطالعه در واحد درسی، یا حل مسئله به‌عنوان فعالیت عمده مطالعه باشد. در درس علوم، راهبردهای مطالعه می‌تواند هم بر یادگیری دانش محتوایی و هم بر حل مسائل متمرکز باشد.
جنیس برای این امتحان تصمیم نداشت به‌صورت گروهی مطالعه کند، اما برای امتحانات دیگرش در این درس و درس‌های دیگرش مطالعه گروهی شکل داده بود. درکل، او متوجه شده بود که مطالعه گروهی در مرور پاسخ به سؤال‌ها و مرور حل مسائل خیلی مفید است. درنهایت، هنگامی‌که به تنظیم برنامه خودتان اقدام می‌کنید، فرمت یا قالب آن را برای انطباق و هماهنگی با نیازهای خودتان تغییر دهید. مهم‌ترین عامل فرمت برنامه نیست، بلکه انتخاب و استفاده از راهبردهای مطالعه و یادگیری برای بهبود یادداری و بازیابی اطلاعات در امتحان می‌باشد. جدول ۲ خلاصه‌ای از روشهای ایجاد برنامه مطالعه را نشان می‌دهد.
جدول ۲ روش‌هایی برای ایجاد برنامه مطالعه
| روش‌ها | مثال‌ها |
| ۱٫ تعیین محتوای تحت پوشش | من هرگز جلسه کلاسی قبل امتحان را از دست نمی‌دهم زیرا استاد معمولاً محتوای تحت پوشش را مرور می‌کند. من همچنین زمانی را برای بررسی اینکه آیا همه منابع مورد نیاز (یعنی کتاب‌ها، یادداشت‌ها و جزوات کلاسی) را دارم، قبل از شروع مطالعه در نظر می‌گیرم. |
| ۲٫ مطالب را به بخش‌هایی تقسیم و آن را سازمان‌دهی کنید. | من شش نوع مسئله مختلف که برای یادگیری نحوه حل آنها در شیمی مورد نیاز است را مشخص کرده‌ام. من بر روی مسائل در سه جلسه مطالعه مختلف کار خواهم کرد. |
| ۳٫ راهبردهای خاص مطالعه را مشخص کنید. | من در مورد اینکه کدام راهبردهای مطالعه برای محتواهای مختلف مورد مطالعه من مفیدند تصمیم‌گیری می‌کنم. برای مثال، من ترجیح می‌دهم تا از بازنمایی‌ها برای مطالب پیچیده‌تر و از نوشتن کارت برای محتواهای مربوط به واقعیت‌ها استفاده کنم. |
| ۴٫ مقدار زمان مورد نیاز برای هر راهبرد را برآورد کنید. | در طول نخستین‌ترم دانشگاه من مقدار زمان مورد نیاز برای مرور مطالب دوره را کمتر از حد برآورد کرده بودم. اکنون خیلی زودتر شروع به مطالعه برای امتحان می‌کنم زیرا نمی‌توانم مقدار زیادی از اطلاعات را در یک یا دو روز قبل از امتحان مطالعه کنم. |
| ۵٫ زمانی را برای هر راهبرد مطالعه در برنامه زمان‌بندی هفتگی تخصیص دهید. | من تلاش می‌کنم تا برنامه زمان‌بندی در طول روز و عصرها قبل از امتحان مشخص کنم، طوری‌که زمان کافی برای انجام همه تکالیف داشته باشم. |
| ۶٫ برنامه را زمانی‌که لازم باشد تغییر دهید. | من هرگز نمی‌توانم مشخص کنم و اینکه رویدادهای غیرمنتظره چقدر میتوانند باعث تداخل در زمان مطالعه من شوند. بنابراین، هر شب برنامه مطالعه خودم را مرور و تغییرات لازم را اعمال می‌کنم. |
خلاصه مطالب
- اقدام اصلی در طول مطالعه، پیش‌بینی و پاسخ به سؤالات احتمالی امتحان می‌باشد.
- دانشجو باید خودش را برای سطوح مختلف سؤالات در امتحان آماده کند.
- برنامه مطالعه باید برای هر امتحان تنظیم گردد.
- انواع مختلف راهبردهای یادگیری باید در برنامه مطالعه، به‌ویژه راهبردهای بسط‌وگسترش معنایی و سازمان‌دهی گنجانده شود.ازنمایی‌ها میتوانند یک روش سودمند برای ایجاد سؤالات آزمون باشند.
- مدیریت زمان یک عامل مهم در اجرای فعالیت‌های برنامه مطالعه است.
- زمانی‌که دانشجویان مطالب را به جلسات مختلف در برنامه هفتگی توزیع میکنند، تمرین فاصله‌دار یک راهبرد مطالعه مؤثر است.
- دانشجو باید بر مرور مطالب (یعنی کارت‌های یادداشت، بازنمایی‌ها، سؤالات و پاسخ‌ها) در روز آخر قبل از امتحان تمرکز کند.
فعالیت‌های پیگیری
- از فرایند خودنظم‌دهی جهت آمادگی بهتر برای امتحان استفاده کنید
مطالعه شخصی زیر را در طول یک دوره دو تا سه‌هفته‌ای انجام دهید. گزارش شما باید شامل فرایندهای زیر و تقریباً پنج تا هشت صفحه باشد، به پیوست الف جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه انجام مطالعه خودنظم‌دهی مراجعه کنید.
خودارزیابی و نظارت. راهبردهای آمادگی برای امتحان (یعنی مطالعه) شما چقدر مؤثرند؟ آیا لازم است روش برنامه‌ریزی و مطالعه‌ام را برای امتحان تغییر دهم؟ اگر پاسخ بله است، با چه مشکل یا مشکلاتی مواجه خواهم شد؟ نشانه‌های مشکل من کدام‌اند (یعنی کی، کجا و چقدر نشانگان مشکل‌ام را می‌بینم)؟ این مشکل چقدر بر عملکرد تحصیلی من تأثیر می‌گذارد؟ چه عواملی (برای مثال باورها، ادراکات، احساسات، پاسخ‌های فیزیولوژیکی یا رفتارها) در این مشکلات دخیل‌اند؟ چه‌کاری می‌توانم برای تغییر جهت یعنی کاهش یا حذف مشکل یا مشکلاتم انجام دهم؟
هدف‌گزینی و برنامه‌ریزی راهبردی. چه هدف‌هایی دارم؟ برای آمادگی بهتر خود جهت امتحان چه راهبردهایی باید استفاده کنم؟ چه زمانی این راهبردها را باید به‌کار بگیرم؟ چگونه پیشرفت خودم را ثبت خواهم کرد؟
به‌کارگیری راهبرد و نظارت‌کردن. کدام راهبردها را برای آمادگی بهتر جهت امتحان به‌کار بردم؟ چه زمانی این راهبردها را مورد استفاده قرار دادم؟ کدام روش یا روش‌ها را برای ثبت پیشرفت خودم (برای مثال اسناد، نمودارها، جدول‌ها، کار برگ‌ها، فهرست‌های وارسی) استفاده کردم؟ چه زمانی از این روش‌ها استفاده کردم؟ چه زمانی و چگونه من بر پیشرفت خود نظارت کردم تا تعیین کنم که آیا برنامه مطالعه جدید من مفید است یا نه؟ چه تغییراتی در طول دوره مطالعه انجام دادم؟
نظارت بر پیامد راهبردها. به اهدافی که انتخاب کرده بودم، دست یافتم؟ آیا تعدیل‌ها و تغییرات در برنامه آمادگی برای امتحان عملکرد تحصیلی مرا بهبود بخشید؟ کدام راهبردها مؤثر و کدام‌یک غیرموثر بودند؟ چه تغییراتی را لازم است در آینده انجام دهم؟
- برنامه‌ای برای مطالعه توسعه دهید
دوستی انتخاب کنید و برنامه مطالعه برای بررسی یک‌فصل در این کتاب توسعه دهید. راهبردهای مختلف را که شما در برنامه خودتان به‌کاربرده‌اید مشخص کنید و آن را با برنامه دوست خودتان مقایسه کنید.
- سؤالاتی از یک بازنمایی طرح کنید
دانشجویی بازنمایی زیر را در درس فیزیک ایجاد کرده است. برای آن دو سؤال چندگزینه‌ای و دو سؤال تشریحی که طراح آزمون ممکن است از این بازنمایی طرح کند، ایجاد کنید.
| حالت‌های ماده | ||||||
| جامد | مایع | گاز | ||||
| شکل | شکل خودش | شکل ظرف | شکل ظرف | |||
| جریان | خیر | بله | بله | |||
| حجم ماده | کمترین | متوسط | بیشترین | |||
| سرعت صوت در ماده | سریع‌ترین | متوسط | کندترین | |||
شکل ۴
- ۴٫ برنامه‌های مطالعه را مقایسه کنید
برنامه مطالعه برای درس علوم یا ریاضی را تنظیم کنید و آن را با برنامه مطالعه برای واحد درسی علوم انسانی یا علوم اجتماعی مقایسه کنید. در مورد تفاوت برنامه‌های مطالعه بحث کنید.