پرسشنامه عجین شدن با شغل (شاوفلی و بکر، 2003)

 عجین شدن در کار توسط شوفلی و همکاران در سال (۲۰۰۲) ساخته شده است که شامل سه خرده مقیاس می‌باشد که هر کدام با تعدادی سوال مشخص میگردند. مقیاس عجین شدن در شغل، ۱۸ عبارت دارد که هر عبارت دارای مقیاس لیکرت پنج تایی است که گزینه های آن از بسیار کم=۱ تا بسیار زیاد=۵ نمره گذاری شده است به طوری که نمره ۱ نشان­دهنده اشتیاق شغلی پایین‌تر و نمره ۵ نشان‌دهنده اشتیاق شغلی بالاتر است و لازم به ذکر است نمره‌گذاری تعدادی از سوالات پرسشنامه معکوس می‌باشند. آلفای کرونباخ این مقیاس به وسیله مونو و همکاران (۲۰۰۷) گزارش شده است. همچنین میزان پایایی و روایی این پرسشنامه در پژوهش نوری و همکاران (۱۳۸۹) نیز به دست آمده است.

عجین شدن در شغل (اشتیاق شغلی)

عجین شدن در شغل را فرایند مطیع (مهار) کارکنان در نقش‌‌‌‌‌های شغلی خود تعریف می‌کنند. این درگیری، ابعاد مختلفی همچون: فیزیکی، شناختی و احساسی را در بر می‌گیرد. در حقیقت عجین شدن با شغل؛ یعنی حضور روانی شاغل در زمان انجام وظیفه می باشد.

عجین شدن با شغل یک ویژگی مطلوب است. درواقع، افرادي که بیشتر با شغل خود عجین میشوند، از شغل خود رضایت بیشتري داشته، روحیه مثبت در کار نشان داده و نسبت به سازمان و همکاران خود تعهد بالایی ابراز میکنند. به عبارت دیگر، عجین شدن باکار، نتایج مثبتی به همراه دارد و سبب میشود که کارکنان در سازمان، رفتارهاي فراتر از شرح وظایف رسمی خود دلبستگی عاطفی پیداکرده و بر اساس آن افراد در سازمان مشارکت میکند و در آن درگیر می شوند و از عضویت در سازمان لذت می برند بسیاري از مطالعات، عجین شدن با شغل را به عنوان یک پیشینه براي استخراج نتایج سازمانی مثبت مانند عملکرد بالا، وفاداري بالا مشتري، گردش مالی ، و غیبت کم، بررسی کرده است  ( الحسینی المدرسی و  فیروزکوهی برنج آبادي ، 1396).