پرسشنامه تداخل شناختی در ورزش (TOQS)

این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، روایی و پایایی و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.

هدف: ارزیابی میزان تداخل شناختی (تفکرات پیش آمده) در ورزش (افکار فرار، افکار بی ربط به موقعیت، نگرانی های عملکرد)

تعداد سوال: 17

تعداد بعد: 3

شیوه نمره گذاری: دارد

تفسیر نتایج: دارد

روایی و پایایی: دارد

منبع: دارد

نوع فایل: Word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 5500 تومان

خرید فایل

پرسشنامه تداخل شناختی در ورزش (TOQS)

تمرکز یا توانایی نادیده‌گرفتن حواس‌پرتی‌ها و توجه به آنچه در هر وضعیتی مهم‌تر است، جزء حیاتی عملکرد موفق در ورزش است. انواع شواهد و مستندات رویدادهای ورزشی بر اهمیت تمرکز ورزشکار در تعیین عملکرد ورزشی تأکید دارند. مثلاً در المپیک 2004 آتن تیرانداز آمریکایی به‌دلیل عدم‌تمرکز در شلیک نهایی مدال طلا را از دست داد. همچنین، طبق مطالعۀ موران و همکارانش تمرکز بالای ورزشکاران در حین تمرین و مسابقه به اجرای بهتر(حالت روان حرکت) آنها کمک می‌کند (Liliana & Adrian, 2013; M & J, 2021; McCarthy et al., 2013; Moran et al., 2019; Moran, 2016). همچنین، مطالعۀ اولوداغ نشان داد که تمرینات تمرکز می‌تواند عملکرد بازیکنان بسکتبال را بهبود ببخشد (Uludag et al., 2021). نقش شناخت در درک، پیش‌بینی و بهبود عملکرد ورزشی حرفه‌ای، حوزه‌ای است که در سال‌های اخیر توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است (Katwala, 2016; Walsh, 2014; Yarrow et al., 2009). سطوح بالای عملکرد ورزشی مستلزم وجود سطوح مطلوبی از عملکردهای شناختی مانند توجه، تمرکز، تصمیم‌گیری و حافظۀ کاری است (Walton et al., 2018). با وجود اهمیت فرایندهای تمرکز در ورزشکاران، بسیاری از سؤالات پژوهشی دراین‌زمینه حل‌نشده باقی مانده‌اند. برای مثال، تمرکز دقیقاً چیست؟ چرا ورزشکاران به‌راحتی تمرکز خود را از دست می‌دهند و در ورزش رقابتی با چه شکلی از حواس‌پرتی مواجه می‌شوند؟ (Eysenck & Keane, 2020; Groome & Eysenck, 2016). در این میان، حواس‌پرتی افراد ازطریق افکار خودساخته اهمیت ویژه‌ای دارد. همان‌طور که موران اشاره می‌کند، با وجودِ اهمیت عملی آسیب‌پذیری ورزشکاران دربرابر چنین حواس‌پرتی‌هایی، توجه نسبتاً کمی به این موضوع در چهارچوب روان‌شناسی شناختی شده ‌است (Moran et al., 2019). از دیدگاه روش‌شناسی، آیزنک و کین گزارش کردند که بیشتر پژوهش‌های مربوط به تمرکز، باتوجه‌به محیط خارجی انجام شده است؛ درحالی‌که تمایل ورزشکاران برای اجازه‌دادن به افکارشان برای رهاشدن علی‌رغم تلاش‌هایشان برای متمرکزماندن، نادیده گرفته شده است (Eysenck & Keane, 2020). موران این افکار را به‌عنوان «حواس‌پرتی‌های درونی[7]» مفهوم‌سازی می‌کند که توجه افراد را از کاری که باید انجام شود، مختل می‌کند(Moran, 2016) . اصطلاح تداخل شناختی برای توصیف چنین اختلالات تمرکزی به کار رفته‌ است و به افکار غیرضروری مرتبط و غیرمرتبط با عملکرد اشاره دارد که ممکن است مانع تمرین یا رقابت در بالاترین توانایی ورزشکار شود (Hatzigeorgiadis & Biddle, 2000). ساراسون و همکاران تداخل شناختی را به‌عنوان افکار غیرمرتبط با وظیفه و خوداشتغال[8] شامل مؤلفه‌های نگرانی دربارۀ عملکرد توصیف کردند که توجه را از وظیفۀ پیش ‌رو کم می‌کند (Sarason, 2021; Sarason et al., 2014; Sarason et al., 1986; Sarason et al., 1990). افکار مزاحم عملکرد ورزشکار را ضعیف می‌کند؛ به‌این‌صورت که این افکار رفتار مؤثر افراد را با منحرف‌کردن توجه از نشانه‌های مربوط به کار و استفاده از منابع شناختی (که در نبود افکار مزاحم می‌تواند برای اهداف پردازش کار استفاده شود) مختل می‌کند (Lau-Zhu et al., 2019).

تداخل شناختی شامل سه جزء است: نگرانی‌های مربوط به عملکرد[9] (‏مانند: من در طول مسابقه فکر می‌کردم که روز بدی دارم.)‏؛ افکار فرار[10] (‏مانند: من در طول مسابقه به تمام‌شدن آن فکر می‌کردم) ‏و افکار غیرمرتبط با تکلیف[11] (‏مانند: من طول مسابقه به اشتباهات گذشته‌ام فکر می‌کردم)‏.(Hatzigeorgiadis & Biddle, 2000) مطالعات نشان داده است که تداخل شناختی با اختلال تمرکز بالاتر (McCarthy et al., 2013) و عملکرد ضعیف‌تر در وظایف فیزیکی مرتبط است (Young, 2012)؛ بااین‌حال، مطالعات کمی درزمینۀ تأثیر و سنجش افکار بی‌ربط بر روی عملکرد ورزشکاران انجام شده است (Roberts et al., 2021).

مفهوم تداخل شناختی ازطریق تلاش برای بررسی رابطۀ بین اضطراب امتحان و عملکرد شناختی ایجاد شده است (Deffenbacher & Deitz, 1978; Wine, 1971)؛ بنابراین، به‌عنوان اثر اضطراب امتحان معرفی شد و فرض شد عاملی است که به اختلال عملکرد منجر می‌شود (Deffenbacher & Deitz, 1978). شواهد روان‌شناسی تربیتی نیز نشان می‌دهد که معیارهای تداخل شناختی با عملکرد تحصیلی ضعیف مرتبط هستند (Sarason, 1984, 2021). درزمینۀ ورزش نیز گولد و همکاران وقوع تفکر را در کشتی‌گیران ماهر بررسی کردند (Gould et al., 1992). کشتی‌گیرانی که عملکرد موفقی داشتند، تجربۀ افکار مربوط به استراتژی و تکنیک را گزارش کردند؛ ولی کشتی‌گیرانی که عملکرد ناموفقی داشتند، افکار خودشکست‌دهنده و منفی را که غیرمرتبط با وظیفه بودند، در طی رقابت تجربه کرده بودند. پرز‌ـ‌انسیناس و همکاران نشان دادند که بازیکنان اغلب نگرانی‌های مربوط به عملکرد و افکار غیرمرتبط با وظیفه را تجربه می‌کنند. باتوجه‌به یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت بازیکنانی که توانایی کنترل بهتر افکار مزاحم را دارند، ممکن است از درون کمتر مضطرب شوند؛ بنابراین، می‌توانند عملکرد ورزشی با کیفیت بالا را تجربه کنند (Pérez-Encinas et al., 2016). پژوهشی که هاتزیگورگیادیس و بیدل ‏انجام دادند، نشان داد والیبالیست‌هایی که افکار مداخله‌کنندۀ آنها در مسیر تمرکز‌شان در طول مسابقه نقش داشته است، نسبت به کسانی که انتظارات کمتری برای دست‌یابی به هدف دارند، تلاش کمتری داشتند. ​باتوجه‌به پژوهش‌های انجام‌شده و مطالب ذکرشده، پژوهشگران هم‌عقیده‌اند که فعالیت شناختی در طول ورزش تأثیر چشمگیری بر عملکرد دارد. پیش‌نیاز درک بهتر نقش تداخل شناختی، عواملی که آن را تولید می‌کنند و اثرات آن بر عملکرد، وجود ابزارهای معتبر برای سنجش تداخل شناختی است (Hatzigeorgiadis & Biddle, 2000). متأسفانه ابزارهای مناسب برای ارزیابی پارامترهای شناختی ورزشکاران در حین تمرین بسیار کم هستند. برای مثال، نیدفر آزمون سبک توجه بین‌فردی[12](TAIS) را تدوین کرد که 144 سؤال و 17 خرده‌مقیاس داشت و آزمون وقت‌گیری بود. همچنین، ساراسون و همکاران (Sarason et al., 1986) پرسشنامۀ تفکرات پیش‌آمده[13] (تداخل شناختی) (TOQ) را برای اندازه‌گیری تداخل شناختی توسعه دادند که برای ورزشکاران از اعتبار مناسبی برخوردار نبود و به اصلاحات نیاز داشت. در همین راستا، هاتزیگورگیادیس و بیدل پرسشنامۀ تفکرات پیش‌آمده (تداخل شناختی) در ورزش[14] TOQS)) را طی مراحل سیستماتیک تهیه کردند که ابتدا از 24 گویه تشکیل شده بود و بعد از تحلیل عامل تأییدی و اکتشافی تعدادی از گویه‌ها را حذف کردند و نشان دادند که اعتبار عاملی کافی برای ویژگی‌های روان‌سنجی TOQS‏ با 17 گویه و سه عامل (افکار فرار، افکار بی‌ربط به موقعیت، نگرانی‌های عملکرد) وجود دارد. همچنین، ضرایب آلفای کرونباخ برای برآورد همسانی درونی قابل‌قبول بود (Hatzigeorgiadis & Biddle, 2000). لین و همکاران اعتبار این ابزار را برای ورزشکاران بالای 15 سال تأیید کردند (Lane et al., 2005) و متعاقباً اعتبار نسخۀ عربی این ابزار نیز تأیید شده است (Abbassi et al, 2021). باتوجه‌به مطالعات انجام‌شده، فعالیت شناختی در طول ورزش تأثیر چشمگیری بر عملکرد ورزشکار دارد (Hatfield & Kerick, 2007; McCarthy et al., 2013; Moran et al., 2019; Sarason et al., 2014) و همان‌طور که پیش از ین اشاره شد، تداخل شناختی یکی از عوامل مؤثر بر حواس‌پرتی و نقص توجه ورزشکاران حین رقابت است (Oudejans et al., 2011). درواقع، تداخل شناختی معیاری اساسی برای پارامترهای روانی و عملکرد فیزیکی ورزشکاران است (Doron et al., 2020; Roberts et al., 2021). اندازه‌گیری تداخل شناختی ورزشکاران می‌تواند به فهم بهتر فعالیت شناختی قبل و حین رقابت کمک کند. همچنین، به شناسایی اثر متفاوت افکار مختلف در ورزش نیز کمک می‌کند (Lane et al., 2005). اندازه‌گیری تداخل شناختی در پرورش مهارت‌های روانی در بین ورزشکاران تازه‌کار نیز تأثیر دارد (Gould et al., 2002)؛ بنابراین، برای درک بهتر نقش افکاری که ورزشکار در حین رقابت تجربه می‌کند و اثرات آنان بر عملکرد، نیازمند ابزاری برای اندازه‌گیری تداخل شناختی هستیم. باتوجه‌به شواهد موجود در روان‌شناسی شناختی که نشان می‌دهد مداخلات شناختی با عملکرد ورزشی مرتبط است (حمایت‌طلب و همکاران، 1395) و فقدان ابزارهای مخصوص برای سنجش این ویژگی و افکار ورزشکاران در حین رقابت در جامعۀ ایرانی، ترجمه و اعتبارسنجی نسخۀ فارسی پرسشنامه‌ای معتبر برای ارزیابی تداخلات شناختی در ورزش مهم به نظر می‌رسد و می‌تواند در افزایش درک ما از چگونگی تأثیر فعالیت‌های شناختی بر عملکرد ورزشی مفید واقع شود؛ به‌همین‌دلیل، هدف از این پژوهش بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی (روایی و پایایی) نسخۀ فارسی پرسشنامۀ تداخل شناختی در ورزش (Hatzigeorgiadis & Biddle, 2000) در بین ورزشکاران فارسی‌زبان است؛ چراکه این پرسشنامه ابزار مفیدی است که از زمان تهیه و همچنین در سالیان اخیر در بیشتر مطالعات مربوط به سنجش تداخل شناختی از آن استفاده شده است (Doron et al., 2020; Roberts et al., 2021; Stanger et al., 2018) و جای خالی آن در بین ابزارهای روان‌شناسی ورزشی در ایران حس می‌شود. باتوجه‌به اینکه در نسخۀ اصلی برای ارزیابی روایی از ابزار استراتژی‌های عملکرد (McAuley et al., 1989)، پرسشنامۀ انگیزۀ درونی (Thomas et al., 1999) و مقیاس اضطراب ورزشی (Smith et al., 1990) استفاده شد و نیز باتوجه‌به نقش ذهن‌آگاهی در اضطراب و تمرکز ورزشکاران (Rodriguez, 2017; Shahhosseini et al., 2020)، در این پژوهش نیز برای بررسی روایی همگرا از نسخۀ فارسی سیاهۀ ذهن‌آگاهی ورزشی استفاده شد. همچنین، پژوهش‌های اخیر نشان دادند که ذهن‌آگاهی بر روی افکار ورزشکاران در حین ورزش تأثیرگذار است و می‌تواند افکار مربوط به تداخل شناختی را کاهش دهد (Doron et al., 2020; Röthlin, et al., 2020). هاتزیگورگیادیس و بیدل (Hatzigeorgiadis & Biddle, 2000, 2001) پرسشنامۀ تفکرات پیش‌آمده (تداخل شناختی) را براساس اصول نظری دقیقی که ازطریق تحقیقات آموزشی و مصاحبه با ورزشکاران به دست آمده بود، توسعه داده‌اند. آنها بعد از بررسی مصاحبه‌ها متوجه شدند افکار و اندیشه‌هایی که ورزشکاران در طول رقابت تجربه می‌کنند، مشابه افکاری است که افراد در آزمون‌های محیط آموزشی تجربه می‌کنند. هاتزیگورگیادیس و بیدل این افکار را به سه دستۀ افکار فرار، افکار بی‌ربط به موقعیت و نگرانی‌های عملکرد تقسیم کردند و پرسشنامۀ تداخل شناختی را با این سه خرده‌مقیاس تنظیم کردند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.