پرسشنامه نگرش به اتانازی توردلا و نئوتنس (EAS)

این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.

هدف: ارزیابی نگرش به اتانازی (ملاحظات اخلاقی، ملاحظات عملی، ارج نهادن به زندگی، باورهای طبیعت گرایانه)

تعداد سوال: 20

تعداد بعد: 4

شیوه نمره گذاری: دارد

روایی و پایایی: دارد

منبع: دارد

نوع فایل: word 2007

همین الان دانلود کنید

قیمت: فقط 2900 تومان

خرید فایل

پرسشنامه نگرش به اتانازی (EAS)

نظرات مختلف درباره اتانازی ضرورتاً به دیدگاه های مختلفی باز می گردد که در زمینه اخلاق وجود دارد. بدین سان مباحثی که پیرامون اتانازی مطرح می شود، مباحث مربوط به « ارزش» ها است. برخی اعتقاد دارند که حیات، حد اعلای خوبی است و دیگر خوبی ها با وجود حیات و زندگی معنا می یابند. بدون زندگی و حیات، هیچ ارزش یا خوبی وجود ندارد (یعنی نمی تواند وجود داشته باشد) و حیات، شرط لازم برای تحقق دیگر ارزش ها است. در گذشته سرعت بخشیدن عامدانه به مرگ یک انسان، پیوسته به عنوان یک جنایت تلقی می‌شد، آن هم بدون توجه به شرایط بیمار و وسعت بیماری او. اما اکنون برخورد عموم با این موضوع تغییر یافته است. همکاری با انسانی که به وضوح، تمایل خود را برای مردن اعلام داشته، آن هم به ویژه در شرایط وجود یک بیماری لاعلاج، امروزه به نحو فزاینده‌ای به عنوان عملی قابل توجیه نگریسته می‌شود.

در واقع چنین برداشتی حاصل یکپارچه‌ی نظر سنجی‌هایی است که در کشور‌های «غربی» به عمل آمده است. با این وجود هنوز هم هیأت‌های قانون گذاری هنگامی که بحث تغییر قوانین مربوطه مطرح می شود بسیار محتاطانه عمل می‌کنند. هم اکنون فقط هلند، بلژیک و ایالت اورگان آمریکا قوانین صریحی در زمینه اتانازی فعال به اجرا گذارده‌اند. همچنین نوع انفعالی اتانازی در سوییس اجرا می شود. لیکن مباحثه‌های جدی سیاسی در باره‌ی تغییرات قانونی مشابه، در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دیگر، از جمله در بریتانیا، آفریقای جنوبی، استرالیا و اخیراً در خاورمیانه در جریان است. بدین سان بحث درباره ی «اتانازی» یکی از مباحث عمده ی «اخلاق زیستی»، «اخلاق پزشکی» و «حقوق پزشکی» است و پرسش های اخلاقی، فلسفی و دینی تأمل آوری را برانگیخته است.

اُتانازی یا هومرگی (به فرانسوی: euthanasie، به انگلیسی: euthanasia) که از زبان یونانی به‌معنی «مرگِ خوب» است، در اصطلاح، شرایطی است که در آن بیمار بنا به درخواست خودش به صورت طبیعی و آرام بمیرد.

کسانی که در شرایط این نوع از مرگ قرار دارند، بیشتر بیماران لاعلاج هستند یا کسانی‌که از یک بیماری سخت روانی (اختلال افسردگی اساسی و…) رنج می‌برند و با رضایت خود، از افرادی مثل پزشکان معالج یا پرستاران یا افراد خانوادهٔ خود بخواهند که به آن‌ها در مردن کمک کنند.[۱] در زبان فارسی به آن «خوش‌میری»، «آسان‌میری»، «مرگ آسان»، «مرگ‌یاری»، «بِه‌مرگی»، «بِه‌مرگ»، «مرگ شیرین»، «مرگ باوقار»، «با وقار مردن»، «مرگ موقّرانه» یا «مرگ بدون بی‌حرمتی» نیز گفته شده‌است. [۲][۳][۴][۵][۶] در نیوزیلند هم به تازگی اوتانازی قانونی شده است

توقّف روند درمان یک بیمار، قطع سِرُم و تغذیه وریدی، قطع اکسیژن، جلوگیری از دیالیز و جداکردن فرد از دستگاه‌های حمایتی ارگان‌های حیاتی، همچنین دادن داروهای مسکن با دوز بالا، که موجب کاهش هوشیاری و تسریع مرگ می‌شوند، از روش‌های اتانازی به حساب می‌آیند.

برداشت‌های متفاوت از مفهوم هومرگ (اتانازی) وجود دارد. مثلاً در روش غیرمستقیم، پزشک با تجویز دارویی، فقط مقدمات مرگ بیمار را فراهم می‌کند و بیمار با آگاهی کامل به استقبال مرگ اختیاری می‌رود.

اما در روش مستقیم، پزشک یا پرستار خود عامل مرگ بیمار هستند. تزریق داروی کشنده و جداکردن بیمار از دستگاه‌های حمایتی، نمونه‌هایی از این روش هستند که بعضی اوقات بدون اطلاع بیمار انجام می‌شوند. بدین ترتیب جداکردن بیمار مرگ مغزی از دستگاه‌های حمایتی نیز از نظر بسیاری «اتانازی غیر داوطلبانه، غیر فعّال» به‌شمار می‌آید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.