این پرسشنامه استاندارد از نوع فایل ورد و به همراه تمامی اطلاعات مربوط به نمره گذاری، تفسیر، روایی و پایایی و … در قالب جداول زیبا و آماده تکثیر ارائه گردیده است. پس از پرداخت موفق می توانید به صورت آنلاین اقدام به دانلود فایل مربوطه بپردازید.
هدف: ارزیابی میزان جامعه ستیزی نوجوانان از ابعاد مختلف (بین فردی، عاطفی، رفتاری)
تعداد سوال: 41
تعداد بعد: 3
شیوه نمره گذاری: دارد
تفسیر نتایج: دارد
روایی و پایایی: دارد
منبع: دارد
نوع فایل: Word 2007
همین الان دانلود کنید
قیمت: فقط 6500 تومان
رفتارهای همراه با جامعه‌ستیزی، افراد را به سمت انجام اعمال خلاف قانون و اخلاق سوق می‌دهد که گستره وسیعی همچون کلاهبرداری، تجاوز جنسی، قتل‌های سریالی، سوء استفاده جنسی از کودکان و مواردی از این دست را در بر می‌گیرد. برخی از ناهنجاری‌های رفتاری و روانی همچون نترس بودن، برتری‌جویی بین فردی، عدم وجود همدلی، تکانشگری و عدم یادگیری از اشتباهات، منجر به بروز و تداوم رفتارهای بزهکارانه، ضد اجتماعی و خشونت‌گرایانه‌ای می‌شوند که هزینه‌های سنگینی را بر جامعه و افراد تحمیل می‌کنند (ویدینگ و مک کراری[1]، 2018). نشانه‌هایی مانند مصرف مواد و الکل، خشم و تحریک پذیری در دوره نوجوانی به طور مثبت با صفات جامعه‌ستیزی مرتبط هستند (سده، بونوا و جاودانی[2]، 2019). جامعه‌ستیزی، اختلالی است که با رشد فردی توسعه می‌یابد اما بدین معنا نیست که اگر کسی 18 ساله شد، ناگهان این اختلال در او بروز پیدا کند. از این رو دانشمندان سعی کرده‌اند تا فرایند تحولی این اختلال را از کودکی تا بزرگسالی مورد بررسی قرار دهند و به این سوال نیز بپردازند که چگونه می‌توان از رشد آن جلوگیری کرد (ویدینگ و مک کراری، 2018). جامعه‌ستیزی در بین کودکان و نوجوانان به عنوان یکی از جدی‌ترین سندروم‌های شخصیتی که زمینه اصلی در پیدایش رفتارهای بزهکارانه می‌باشد تشخیص داده شده است (کوک و میچی[3]، 2001؛ هیر[4]، 2003؛ پویترس و همکاران[5]، 2010؛ مک دوگال، سالکین، گیلن[6]، 2019). از این رو بیشترین تحقیقات انجام‌شده بر روی افراد مجرم نوجوان صورت گرفته است (بیجتبیر، دی کوئن[7]، 2009).
ویژگی‌های ذکر شده، قابلیت پیش‌بینی وقوع خطرات دهشتناک در دوره بزرگسالی را امکان‌پذیر می‌سازد. بنابراین شناسایی و جلوگیری از پیشرفت و توسعه خصوصیات جامعه‌ستیزی از سنین پایین امری مهم تلقی می‌گردد (وان و همکاران[8]، 2011؛ انگ، هوان، چان، چیونگ، لیو[9]، 2015؛ واچون، لینام، شل، درایبورگ و کاستا[10]، 2018). جامعه‌ستیزی اختلالی چند بعدی است که ویژگی‌های درون فردی-عاطفی غیرطبیعی مشخصی همچون بیعاطفگی، احساسات سطحی، عدم همدلی، بزرگ‌نمایی، فریبکاری، نقض مداوم هنجارهای اجتماعی و تکانشگری را شامل می‌شود (فورث، کوسون[11] و هیر، 2003؛ بلیر، میچل و بلیر[12]، 2005؛ هیر و نیومن[13]، 2008؛ ویدینگ و مک کروی، سیرا-کاردوسا[14]، 2014).
بر طبق برخی تحقیقات انجام شده، جامعه‌ستیزی دارای حداقل 3 بعد می‌باشد: 1. بیعاطفگی- بی‌تفاوت بودن (همدلی کم، احساس گناه کم و سنگدلی)، 2. فریبکاری-خود بزرگ‌بینی (خودبزرگ‌بینی، خودشیفتگی، جذابیت فریبکارانه و فریبکاری) و 3. تکانشگری-مسئولیت‌ناپذیری (تکانشگری، هیجان طلبی) (اندرشد، هاجینگ و تنگستروم[15]، 2007؛ فانتی، پانایوتو، لومباردو و کیرانیدس[16]، 2016؛ کالینز، فانتی، سالکین[17] و اندرشد، 2017؛ فانتی و همکاران، 2017). تحقیقات در مورد نوجوانان جامعه‌ستیز تقریباً کمتر از 20 سال است که شروع شده است و تحقیق در بین نوجوانان غیر مجرم[18] عمر کوتاه‌تری دارد. در ایران پرسشنامه‌ها و ابزارهای سنجش جامعه‌ستیزی که مورد استفاده قرار گرفته‌اند معمولاً به صورت غیر مستقیم این اختلال را سنجیده‌اند، برای مثال پرسشنامه صفات تاریک شخصیت[19] (جوناسون و وبستر[20]، 2010) (خرم داد و همکاران، 1395؛ پیری، حسینائی، اسدی و شریعت نیا، 1398)، پرسشنامه چندوجهی مینه سوتا[21] بوچر[22] (2010) (کرمی، بهرامی، محمدی آریا، اصغرنژادفرید و فخری، 1392) و تنها در یک مورد از مقیاس خودگزارشی جامعه‌ستیزی[23] (هیر، هارپر و همفیل[24]، 1989) (میکائیلی منیع، صالحی و احمدی خویی، 1396) استفاده گردیده است.
یکی از معتبرترین ابزارهای سنجش جامعه‌ستیزی در بین نوجوانان، پرسشنامه خودگزارشی ویژگی‌های جامعه ستیزی نوجوانان است که توسط اندرشد، کر، استاتین و لواندر[25] (2002) تهیه شده است. این پرسشنامه مبتنی بر مدل جامعه‌ستیزی کوک و میچی (2001) است. پرسشنامه خودگزارشی ویژگی‌های جامعه‌ستیزی نوجوانان دارای 50 آیتم است. ده زیرمقیاس آن عبارتند از جذابیت فریبکارانه، خودبزرگ بینی، دروغ‌گویی، فریبکاری، سنگدلی، بیعاطفگی، احساس گناه کم، تکانشگری، هیجان-طلبی و مسئولیت ناپذیری. این زیرمقیاس‌ها در نهایت به سه عامل بین فردی، عاطفی و رفتاری تقسیم می‌گردند (کالینز، نوم و وندرپلاسچن[26]، 2012).
پژوهش‌های بسیاری پایایی و روایی پرسشنامه جامعه‌ستیزی نوجوانان (YPI) را بر اساس مدل سه بعدی جامعه‌ستیزی، یعنی بیعاطفگی-بی احساسی، خودبزرگ بینی-فریبکاری و تکانشگری- بی‌مسئولیتی در بین جامعه نوجوانان دختر و پسر بزهکار و غیر بزهکار تایید کرده‌اند (اندرشد و همکاران، 2002؛ دکلرک، مارکی، وندیست و ورهگ[27]، 2009؛ هیلگ، داس و رویتر[28]، 2010؛ وین و همکاران[29]، 2011؛ سیلز، شارپ و میچونسکی[30]، 2012؛ ریبیرو داسیلوا، دا موتا و ریخو[31]، 2016؛ پویترس، دمبو، وارهام و گرینبام[32]، 2006 به نقل از پکرو، ریبیرو داسیلوا، اندرشد، ریخو و آبرونهوسا گونچالوز[33]، 2016) و برخی پژوهش‌ها روایی ضعیفی را برای بعد بیعاطفگی-بی‌احساسی گزارش کرده‌اند (پیهت، ساتر، میلان و اشمید[34]، 2014؛ اوشوکاوا و همکاران[35]، 2015 به نقل از پکرو و همکاران، 2016). آلفای کرونباخ[36] نیز برای خرده مقیاس بیعاطفگی در چند پژوهش پایین گزارش شده است (اندرشد و همکاران، 2002؛ پویترس و همکاران، 2006؛ دکلرک و همکاران، 2009؛ پکورو، اندرشد، ری، ماروکو و گونچالوز[37]، 2015؛ اوشوکاوا و همکاران، 2015؛ ریبریو داسیلوا و همکاران، 2016).